Vikan - 15.12.1988, Blaðsíða 54

í LOFTINU
„Nokkrum vikum áður hugsaði
ég aldrei um þetta starf“
TEXTI: ANNA BJÖRK BIRGISDÓTTIR
LJÚSM.: PÁLL KJARTANSSON
Nú í haust urðu breytingar á ís-
lenska listanum. Pað vita þeir sem
hlusta á Bylgjuna á laugardögum
milli kl. 4 og 6. Pétur Steinn Guðmunds-
son, sem verið hafði umsjónarmaður list-
ans í eitt og hálft ár, fór þá að hugsa sér til
hreyfings en áður en hann hætti fékk hann
það vandasama verkefhi að finna eftir-
mann sinn. f>að reyndist ekki auðvelt því
rúmlega 80 manns sóttu um þegar auglýst
var eftir áhugasömu fólki. Allir voru
prófaðir og eftir margar prufúr og miklar
bollaleggingar var aðeins einn umsækj-
andi eftir.
Það reyndist vera 19 ára gömul stúlka
sem aldrei áður hafði komið nálægt fjöl-
miðlum. Hún heitir Ólöf Marín Úlfarsdótt-
ir og er Reykvíkingur í húð og hár. Hún
var í Ölduselsskóla ffá 8 ára aldri en skellti
sér síðan á málabraut í Menntaskólanum
við Sund. Þar var hún í tvo vetur en tók sér
hlé að þeim loknum. Ólöf býr reyndar enn
þarna í Seljahverfinu og hefur hug á að
setjast á skólabekk að nýju og þá í Fjöl-
braut í Breiðholti, þar eru flestir vinirnir
og ekki skemmir það nú fýrir. Hún sótti
um í haust en þá var allt yfirfúllt en hún
vonast til að komast að eftir áramótin.
Snyrtifræði hefúr lengi verið ofarlega í
huga Ólafar og því er það snyrtibrautin
sem lokkar.
— En af hverju freistar útvarpsmennska
verðandi snyrtiífæðings?
„Ég eiginlega veit ekki hvers vegna ég
sótti um. Þannig var að ég heyrði auglýs-
inguna og ákvað að sækja um, bara svona í
gamni. Ég hugsaði með mér að þetta gæti
verið ofealega gaman, en ég bjóst alls ekki
við að eitthvað yrði úr þessu,“ segir Ólöf
og leggur áherslu á orð sín. „Ég varð því
steinhissa þegar það var hringt í mig og ég
beðin um að koma í prufu. Mér fannst mér
ganga ffekar illa í prufunni og var viss um
að nú væri ég búin að klúðra þessu. En svo
var hringt aftur og næst átti ég að koma
með stutt handrit með mér. Svo kom að
þriðju prufúnni, þá var ég aftur með hand-
rit og í þetta skiptið vandaði ég mig meira
en áður. Loks fór ég í fjórðu prufúna og þá
vörum við aðeins sex eftir, tvær stelpur og
fjórir strákar. Ég var farin að venjast þessu
örlítið en þorði ekki að gera mér neinar
vonir um starfið þar sem ég vissi að einn
strákanna fjögurra var starfandi dagskrár-
gerðarmaður á annarri stöð og var viss um
að hann mundi hreppa hnossið. En svo var
ég valin. Ég varð alveg ofealega undrandi
Þegar Bylgjan auglýsti eftir
nýjum umsjónarmanni
með íslenska lista stöðvar-
innar sóttu 80 um starfið.
Fyrir valinu varð 19 óra
stúlka, Ólöf Marín Úlfars-
dóttir, sem aldrei óður
hafði komið nólœgt
fjölmiðlum. „Sótti meira um
af rœlni - eða þró eftir
einhverju nýju og spenn-
andi..."
og auðvitað mjög glöð líka. Þetta var allt
ferlega skrýtið. Nokkrum vikum áður
hugsaði ég aldrei um þetta starf. Ég bara
gat ekki ímyndað mér sjálfa mig í útvarpi.
Þetta var því engin ósk sem uppfýlltist. Ég
sótti meira um af rælni — eða þrá eftir ein-
hverju nýju og spennandi. Þegar ég byrj-
aði að vinna kom síðan í ljós að þetta er al-
veg meiriháttar vinna. Öðruvísi en allt
annað sem ég hef tekið mér fyrir hendur.
Það er alltaf eitthvað nýtt að gerast og
mikið líf og fjör í þessu. Reyndar fékk ég
hálfgert sjokk þegar ég sá inn í stúdíóið í
fyrsta sinn. Allir þessir takkar út um allt
voru ekki beint uppörvandi, en ég læri
smám saman á þetta allt saman. Fyrsta
beina útsendingin var taugatrekkjandi. Ég
skalf og titraði til að byrja með, en sem
betur fer róaðist ég þegar á leið.“
Megum við búast við breytingum á ís-
lenska listanum?
,Já, já, en þó engum róttækum, ekki í
bráð. En nú í desember breytist útsend-
ingartími listans. Við færum okkur fram
um tæpan sólarhring og sendum hann út á
föstudagskvöldum klukkan 8. Aðrar breyt-
ingar verða svo að koma í Ijós síðar. Þessi
þáttur er fyrst og fremst kynning og það er
nú kannski ekki hægt að breyta miklu, en
ætlun mín er að brydda upp á nýjungum
þegar ég er komin almennilega inn í
starfið."
Ólöf Marín er ekki eingöngu útvarps-
kona. Á morgnana vinnur hún á lækna-
stofú og eftir hádegið sinnir hún verslun-
arstörfúm. „Ég hef sko alveg nóg að gera
þessa dagana. Vonandi kemst ég þó í skól-
ann í janúar, en ef ekki þá held ég bara
áfram að vinna. Hver veit nema útvarps-
mennskan sé draumastarfið, ég veit það
ekki enn, en maður gæti allt eins endað í
fjölmiðlaffæði einn góðan veðurdag. Ég er
þannig manneskja að ég get ekki setið á
rassinum allan daginn og gert sömu hlut-
ina endalaust. Ég vil hafa fjölbreytni í starf-
inu og umfram allt líf og fjör í kringum
mig. Dagskrárgerðarstarfið býður einmitt
upp á svo margt.“
En hvað gerirðu utan vinnutímans?
,Ja, ég læt mér allavega ekki leiðast. Ég
held miklu sambandi við vini mína, við
hittumst oft og förum í bíó eða sitjum og
kjöftum. Ég er laus og liðug þessa stundina
og er alveg óð í að skemmta mér. Ég held
ég sé að fá algera útrás á því sviði og finnst
ffábært að skella mér á ball með góðum
vinum. Svo er ég alveg hrikalega róman-
tísk, mér finnst skemmtilegast að hlusta á
rólega tónlist. Kvöldverður yfir kertaljósi
er t.d. að mínu skapi. □
54 VIKAN 27. TBL. 1988