Vikan - 06.02.1992, Qupperneq 27

BRJÁLAÐ KVENFÓLK
Á GALDRALOFTINU
Fúría, Leikfélag Kvennaskólans, sýnir Lýsiströtu
Mesta gagn sem við
getum haft af lífinu
er að eyða því í
eitthvað sem endist lengur en
það,“ gæti gríska leikritaskáld-
ið Aristófanes hafa sagt ef
hann hefði órað fyrir þeim vin-
sældum sem gamanleikur
hans, Lýsistrata, átti eftir að
njóta.
Fyrir um 2400 árum fylgdust
aþenskir hermenn með leikrit-
inu Lýsistrata sem var ádeila á
þá sjálfa, bæði sem karlmenn
og sem hermenn.
Aristófanes fæddist árið 448
fyrir Krist, rétt áður en stríð
Aþeninga og Spartverja hófst.
Þrátt fyrir hörmungar stríðsins
leitaðist Aristófanes við að sjá
skoplegu hliðarnar á lífinu og
byrjaði mjög ungur að skrifa
gamansöm leikrit. Leikrit hans
nutu strax mikilla vinsælda hjá
almúganum sem var feginn að
sjá eitthvað annað en hina
magnþrungnu grísku harm-
leiki. Aristófanes fór ekki leynt
með það ef einhver meðborg-
ari hans féll honum ekki í geð
og notaði leikrit sín ósþart sem
vettvang fyrir persónulegan
ágreining og niðurrifsstarfsemi
á nafntogaða Aþenubúa.
Mörg leikrita hans eru einnig
ádeilur á stríðið þar sem
Grikkir drápu Grikki. Grískir
gamanleikir voru ekki fágaðir
og þrátt fyrir dásamlega Ijóð-
ræna texta voru leikritin oft á
tíðum djörf. í Lýsiströtu deilir
Aristófanes til dæmis á sið-
leysi Grikkja með siðleysi.
Lýsistrata er leiðtogi Aþenu-
kvenna og hennar æðsta
markmið er að koma á friði
milli Aþeninga og Spartverja.
Hún fær konur bæði í Aþenu
og Spörtu í lið með sér og
ákveða þær að neita að sofa
hjá mönnum sínum eða veita
þeim annan holdlegan munað
þar til þeir semji frið. Þessu
eiga karlmennirnir erfitt með
að taka og eru að lokum að-
framkomnir af ástleysi. Það
sama má segja um konurnar
sem Lýsistrata á í mestu erfið-
leikum með að halda í
skefjum. Að lokum þola karl-
mennirnir ekki lengur við og
samþykkja að ganga til friðar-
ráðstefnu. Þar sér Lýsistrata til
þess að þeir fái svo mikið vín
sem þeir geta í sig látið. Ger-
ast þeir brátt kátir mjög og
undirrita hinn langþráða friðar-
sáttmála í miklu bræðralagi.
Kvenskörungurinn Lýs-
istrata getur með sanni kallast
Fúría en það nafn er notað um
ákveðna og dugandi konu
sem fær sitt fram. Leiklistar-
félag Kvennaskólans ber einn-
ig þetta nafn, Fúría, og því
þótti Lýsistrata hæfa betur en
nokkurt annað leikrit þegar
nemendur Kvennaskólans
völdu sér leikrit til sýningar.
Sýningar á leikritinu standa
nú yfir á Galdraloftinu í Hafn-
arstræti 9. Salurinn þar er ekki
stór og áhorfendur sitja mjög
nærri leikurunum. Það kemur
Frá æfingum á Lýsiströtu, sem Leikfélag Kvennaskólans sýnir um þessar mundir
á Galdraloftinu í Hafnarstræti 9. Leikrit sem höföar ekki síður til fólks nú á timum
en fyrir 2400 árum.
Pétur Gunnarsson og ferst
honum það verk vel úr hendi
enda með góðan efnivið ungra
leikara. Sérstaklega má nefna
þau Guðmund Þór Kárason og
Ásdísi Mjöll Guðnadóttur sem
eru mjög góð í hlutverkum
sínum. Auk þeirra fara þær
Ellen Jacquline Calmor, Ing-
veldur S. Ingveldardóttir og
Eiríkur Hilmarsson með
stærstu hlutverkin og tekst
þeim öllum mjög vel upp.
Miðapantanir eru í síma
24650 eftir klukkan 18.00 á
daginn og fara sýningar fram
kl. 20.00.
Lýsistrata er leikrit sem
höfðar ekki síður til fólks nú á
tímum en fyrir 2400 árum. Það
er bæði fyndið og hnitmiðað
og hreint út sagt frábær
skemmtun.
þeim í aukna snertingu við
leikritið.
Leikendur hafa ákveðið að
breyta út frá hinum hefð-
bundna klæönaði Grikkja til
forna. Klæðnaður Aþenubúa
er bæði látlaus og djarfur en
Spartverjar eru klæddir í leður
frá hvirfli til ilja enda harðir bar-
dagajaxlar. Gefa nýtískulegir
búningar leikaranna leikritinu
skemmtilegan blæ.
Leikstjóri sýningarinnar er
3.TBL.1992 VIKAN 27
TEXTI: SIGRÚN SIGURÐARDÓTTIR / UÓSM.: JÓN FRIÐGEIR