Vikan - 06.02.1992, Blaðsíða 34

gaman af því aö koma á óvart,
svona smáhrekkja, þú veist.
Ég fann upp svo mikið af svo-
leiðis trikkum en þú segir
engum. Þú lofar því... Jæja,
ætlarðu ekki að hafa myndir af
mér með viðtalinu? Kannski
litmyndir? Þær eru alltaf svo
bráðskemmtilegar. Ég les mik-
ið af myndablöðum, vissirðu
það? Ég á líka allar Lukku-
Láka bækurnar. Þær eru alveg
bráðskemmtilegar.1'
- Eiga sjónvarpsáhorfend-
ur von á því að sjá þig í ann-
arri dagskrárgerð en með
Hemma?
„Ja, það er aldrei að vita,
vinur minn. Hugmyndirnar eru
mýmargar en það er bara svo
voðalega mikið að gera.
Skemmtilegir dýraþættir
kæmu til greina, þó ekki þessir
bannsettu, ófétis pödduþættir.
Ég vil bara leika í fallegum
þáttum um svona venjuleg
dýr. Enga þætti með bola-
brögðum og svínaríi, þakka
þér fyrir. Annars er alltaf verið
að þjóða mér þætti út um allan
heim, tilboðunum hreinlega
rignir inn eða niður eða
þannig. Mér finnst samt best
að vera bara frægur í friði.
Jaaaaaá, svona frægur í friði.
Heyrðu, vinur minn, nú er
kominn drekkutíminn minn,
því miður. Ég hef alltaf með
mér kaffi á brúsa og nokkrar
vel smurðar samlokur svona til
að hressa mig eftir erfiða
þætti. Það er svo voða gott...
Jæja, er þá ekki bara best fyrir
þig að drífa þig? Þú átt eftir að
skrifa þessi líka reiðinnar býsn
um mig.“
Dengsi kallar ekki allt ömmu
sína þegar frægðin er annars
vegar en hann gerist allsnar-
lega fámáll þegar stjórnandi
þáttanna Á tali, Hermann
Gunnarsson, kemur inn í bún-
ingsherbergin ásamt fylgdar-
liði. Það er farið vendilega yfir
þátt kvöldsins, allar hliðar
málsins ræddar. Stjórnandi út-
sendingar, Egill Eðvarðsson,
Dengsl og litháenska söngkonan Irena. „Kvenfólk er eiginlega eina fólkið sem
mér er vel við að ónáði mig. Það er svo gaman að kenna stelpunum gripin.“
mikil ósköp, ég feröast mikið
innan Hafnarfjarðar, já og svo
fór ég um daginn í sólarlanda-
ferð til Danmerkur. Það var
voða gaman, ég hef svo mikil
ítök í Danmörku af því ég er
þaðan svona hálft í hvoru eða
svoleiðis. Það var bara verst
að fröken Rassmusen mis-
skildi mig. Hún elti mig alla leið
frá Köben í Fjörðinn og svo er
hún alltaf að koma og trufla
mig. Vill helst bara vera hér.
Þetta er ansans árans
vesen ... Jæja, er ekki ann-
ars allt ágætt að frétta af Vik-
unni? Mikið að gera og
svona?"
- Jú, þakka þér, nóg aö
gera, en hvernig bar það til að
þið Hemmi hittust og samstarf-
ið byrjaði?
„Jú, sjáðu til, vinur minn. Ég
byrjaði hjá Sjónvarpinu löngu,
löngu áður en Hemmi fæddist.
Ég var svona að stússa í öllu,
þú skilur. Mikið að gera og
svona. Svo var ég sþóluvörður
og raðaði upp öllu efni í Sjón-
varpinu, þú veist svona í hillur.
Svo var ég birgðavörður. Svo
var ég ráðgjafi um alla skap-
aða hluti hér á bænum og sá
bara um þetta allt. Ég hef líka
fengist svolítið við síma-
vörsluna, þú veist, sá um að
gefa öllum samband og svo-
leiðis. Ég hef nefnilega alla tíð
verið í svo góðu sambandi.
Jaaaaaá, alltaf í svo góðu
sambandi.
Hann Hemmi minn var svo
lengi sendill hér að mér fannst
alveg kominn timi á að hann
fengi að spreyta sig svolítið.
Ég kenndi honum svo margt,
skal ég segja þér. Þú veist
það, vinur minn, að sjaldan
fellur eggið langt frá hænunni
▲
Hemmi
Gunn hitar
upp fyrir
þáttinn - í
þetta skiptið
með bráð-
hressu fólki
frá Selfossi.
„Það er ekki
ónýtt að
hafa svona
fólk með sér
í sjón-
varpssal.
Góð
stemmning
hér skilar
sér heim í
stofur
heimilanna.
Það er ekki
spurning,“
segir
Hermann.
eins og sagt er svo þetta lá
bara beint við. Svo varð hann
snemma svo frægur, hann
Hemmi minn, þannig að við
vorum strax svo góðir saman
að skemmta. Það byrjuðu allir
að tala um okkur strax. Við
vorum svo góðir. Jaaaaaaá,
svo gríðarlega góðir... Jæja,
þú ert alltaf í boltanum eins og
Hemmi, er það ekki?“
- Nei, reyndar ekki, en
hvernig stendur á þessum dýr-
um sem koma fram í þáttun-
um? Þú birtist alltaf með dýr
undir lok þáttanna. Hvað
merkir það?
„Jú, sjáðu til, vinur minn. Ég
hef alla tíð fylgst afar vel með
í dýraríkinu. Þessi fénaður er
mínar ær og kýr og mér fannst
endilega að hann Hemmi minn
þyrfti svona smáupplyftingu í
lokin á þáttunum. Þetta eru
mestu meinleysisgrey og hafa
bara gaman af þessu. Þau
þekkja Hemma vel og svona,
eru ánægð eftir „sjóið". Maður
á að gera eitthvað fyrir dýrin.
Það borgar sig. Ég hef líka alla
mína hunds- og kattartið haft
fer yfir það sem tókst vel, sum
atriðin máttu betur fara. Þann-
ig gengur það fyrir sig þar sem
fagmenn eru að verki í já-
kvæðu andrúmslofti með létt-
leikandi liði. Mesti og besti fag-
maðurinn - að eigin sögn -
vinur okkar, hann Dengsi,
leggur ekki eitt orð til málanna.
Hann þegir þunnu hljóði enda
má hann ekki vera að því að
tala þegar hann snæöir sam-
lokurnar sínar. Gestir kvölds-
ins yfirgefa staðinn með bros á
vör og eru kvaddir með virkt-
um. Svona er þá Sjónvarpið
að innan.
Hemmi Gunn hefur stjórnað
þáttunum Á tali í bráðum sex-
tíu skipti og hefur haldið flugi
vel. í seinni tíð hefur enginn
sjónvarpsþáttur hér á landi
náð jafnalmennum vinsældum
eins og skoðanakannanir
sýna. Það er orðið þrautþjálfað
lið sem stendur að baki hverj-
um þætti, margir tugir manna
sem vinna saman eins og vel
smurð vél. Afþreyingarefni er
auðvelt að gera illa úr garði,
þeim mun meiri vandi að koma
því til skila svo það „renni í
gegn" eins og ekkert sé eðli-
legra og menn hafi gaman af.
Hermann ber gott skynbragð á
þetta og hefur sem stjórnandi
skilað hlutverki sínu frábær-
lega vel.
„Léttleikinn er viðfangsefni
sem er viðkvæmt í sjónvarpi.
Ég er svo heppinn að eiga hér
góða að sem eru með á nótun-
um og leggja sig fram. Auðvit-
að er það heildin sem skilar út-
komunni og ég hef aldrei verið
yfir það hafinn að þiggja góðar
ráðleggingar og hafa opin
augun fyrir því sem gerist í
kringum mig á hverjum tíma.
Það eru í raun ótrúlega margir
sem hafa komið við sögu í
þessari dagskrá. Dengsi kall-
inn er einn af þessum maka-
lausu karakterum - einn sá
allra skrautlegasti sem ég hef
hitt um ævina og hef ég nú
kynnst þeim mörgum sem ekki
eru eins og fólk er flest. Hann
litar þetta vel og kryddar," seg-
ir Hemmi og hlær við. „Það er
sko ekki dónalegt að hafa jafn-
víðförlan og reyndan mann við
hliðina á sér, mann sem er aö
sönnu lifandi skemmtiatriði og
kann frá hreinlega öllu að
segja. Manni leiðist ekki í ná-
vist hans, svo mikið er vist. Já,
já, þetta er auðvitað allt saman
dagsatt sem hann er aö segja.
Það dregur ekki nokkur maður
í efa. Umburðarlyndið sakar
ekki. Er ekki best að hafa þetta
eins og hann vill og segir sjálf-
ur - leyfa honum að hafa
frægðina í friði?“ □
34 VIKAN 3. TBL. 1992