Vikan - 28.01.1993, Qupperneq 25

„Þ aS er viSHvœmt en spennandi aS slírifa leikCiúsgagnrýtii, eftki sist i
ftessu fámenna CunningjaþjóSfélatji. Þetta er öldungis eCCi starf sem er
vœnlegt til innsœlda otj tortryggni milli lcikdúsfólks og gagnrýnenda er
skiljanleg og eSlileg jtó mér Ciafi ekki veriS jtaS Ijóst í byrjun. TLti eftir aS
gamlir kunningjar kœttu aS keilsa á götu jtegar ég CtafSi skrifaS um
sýningu sem fteir tóku /iflfí í vegna ftess aS jteim fannst - eftir jtvi sem
ég frétti - ég Ctafa veriS ósanngjöm/sýnt fáfrœSi/Ciaft uppi fordótna/veriS
neikvœS/vœri i nóp viS leikCiúsiS/tœki alltaf sötnu listamennina fyrir, jtd
íkugaSi ég aS kœtta jtessum skrifum. 'En ég komst aS jteirri niSurstóSu
aS mér fyndist verkefniS jiaS örvandi og kröfuCiart aS ég vildi glíma viS
fiaSenn uni sinn."
(Morgunblaðið 23. sept. '90)
Svo fórust Jóhönnu
Kristjónsdóttur orð í
kveðjugrein sem hún
samdi um feril sinn sem leik-
húsgagnrýnandi Morgun-
blaðsins. Þá hafði hún skrifað
um tæplega 190 leiksýningar
á þeim átta árum sem hún
gegndi starfinu. Af orðum Jó-
hönnu að dæma er fátt lík-
legra til að einhver verði gerð-
ur brottrækur úr mannlegu
samfélagi en að hann gerist
leikhúsgagnrýnandi.
Leikhússókn almennings
hefur löngum verið sögð meiri
hér á landi en í nágrannalönd-
unum. Því er vel fylgst með
þeirri gagnrýni sem um sýn-
ingarnar birtist í fjölmiðlum.
Oft virðist líka sem meiri hiti
sé í kringum leikhúsgagnrýni
en gagnrýni á aðrar listgrein-
ar. Leikhúsfólkið skrifar jafn-
vel í blöðin til að taka upp
hanskann fyrir sýninguna
þegar því finnst gagnrýnand-
inn ekki hafa verið sanngjarn.
En til hvers er leikhúsgagn-
rýni? Hverjum er hún ætluð
og hvaða áhrif getur hún haft?
SÚSANNA SVAVARSDÓTTIR,
LEIKHÚSGAGNRÝNANDI
MORGUNBLAÐSINS:
MAÐUR ÞARF AÐ
VERA SVO VONDUR
TIL AO VERA GÓÐUR
VIÐ FÓLK
Súsanna Svavarsdóttir segir
starf leikhúsgagnrýnandans
vera að sýna viðbrögð áhorf-
andans við vinnu leikhússins.
„Það er alveg Ijóst að í dag-
blöðum er ekki verið að skrifa
fyrir fagmenn. Það er verið að
segja lesandanum hvernig
maður bregst við og það þýðir
ekkert að skrifa þetta á neinu
fagmáli. Leikhúsfólk er alltaf
að biðja um faglega gagnrýni
en hún á ekki heima í blöðum,
hún á heima í fagtímaritum.
Þau fagtímarit sem ég hef séð
erlendis og fjalla um leikhús
eru bara ekki með faglegri
umfjöllun en við erum með og
oft miklu verri,“ segir Súsanna.
Hún hefur verið leikhús-
gagnrýnandi hjá Morgunblað-
inu síðastliðin tvö ár en ferilinn
hóf hún hjá Þjóðviljanum árið
1983 og segir viðbrögð leik-
húsfólksins hafa verið hörð við
að fá gagnrýnanda sem ekki
var leikhúsmenntaður á neinn
hátt.
„Leikhúsliðið varð brjálað
en leikhúsfólk ræður ekkert
hver skrifar gagnrýni. Það er
viðkomandi stjórn á fjölmiðlum
sem ákveður það. Það þarf
Súsanna Svavarsdóttir,
gagnrýnandi Morgunblaðs-
ins. Hún þykir stundum
óvægin ■ dómum sínum.
2.TBL. 1993 VIKAN 25
TEXTI: GERÐUR KRISTNÝ