Vikan - 25.02.1993, Blaðsíða 14

Sonurinn Skúli Haukur er
elstur, níu ára, Hjördís Hugrún
er sex ára og Heiðdís Hanna
verður þriggja ára í apríl.
„Þannig að ég er mjög rík, á
yndislegan mann og börn,“
bætir Ólöf Rún við og fer ekkert
nánar út í þá sálma. En víst er
hún rík. Áfram með námshjal.
LÆRÐI I KALIFORNÍU
Blaðamanni þykir vitaskuld
alveg nóg um eina háskóla-
gráðu en Ólöf Rún lét ekki við
B.A. sitja, hún fór hinum
megin á hnöttinn til að læra
meira. „Eftir háskólanám hór
heima fórum við til Kaliforníu
þar sem ég fór í framhalds-
nám í fjölmiðlafræði með sér-
hæfingu í fréttum í útvarpi og
sjónvarpi, við háskólann í San
Jose, fyrir sunnan San
Francisco. Þar var ég í
mastersnámi í tvö ár en eins
og fleiri á ég lokasprettinn
eftir, sem er síðasti kaflinn f
M.A. ritgerðinni. Á hinn bóg-
inn var mjög gott að vera í
sólinni úti í Kaliforníu eins og
nærri má geta. Þar eignuð-
umst við marga góða vini víðs
vegar að úr heiminum og
höldum enn sambandi við
suma af þeim.“
▼ Frétta-
stöllurnar
fara yfir
lesmáliö
fyrir
frétta-
tímann.
til starfa frá suðrænum
löndum. Ólöf Rún fór út í alls
kyns fjölmiðlastörf, fyrst hjá
Stöð 2, síðan við greinaskrif í
Heimsmynd, þá fór hún til
Bylgjunnar og byrjaði eftir þá
viðveru hjá Sjónvarpinu. Fyrst
í stað var hún einungis við
sumarafleysingar og enn-
fremur einn vetur með Leifi
Haukssyni í morgunútvarpi.
„Það var fínt nema hvað mér
þótti skelfilega erfitt að vakna
því verði að líða vel þrátt fyrir
allt tilstandið. „Manni má
náttúrlega ekki líða skelfilega
illa en auðvitað er alltaf
ákveðið álag en það er
mikilvægt að fréttamaðurinn
geti verið hann sjálfur og
fundið hjá sér góða tilfinningu
gagnvart þessu. Ég veit ekki
hvort ég má líkja þessu við
hlutverk í leikhúsi. Frétta-
maðurinn má bara ekki týna
sjálfum sér. Þá er hætt við að
Við skólann lærði ég
ýmislegt um fjölmiðla, annars
vegar kenningar og bók-
menntir um fræðin og hins
vegar vorum við látin skrifa
fréttir, taka myndir og setja
myndir og texta saman inn á
band svo úr yrði ein heild.
Þannig kynntist ég ýmsum
hliðum á vinnslu frétta og það
kemur sér vel. Aðstæður
höguðu því síðan þannig að
við þurftum að fara heim og
tímaáætlunin brást. En mér
fannst mjög gaman að þessu
og yndislegt að vera í
Kaliforníu þó ég geti ekki
hugsað mér að búa annars
staðar en hér á íslandi þegar
til lengdar lætur.“
FiÖLMIÐLAFLÓRAN
Þegar hér var komið sögu í
lífshlaupinu voru börnin orðin
tvö og hjónin komin aftur heim
svona snemma á morgnana,"
segir Ólöf hlæjandi en 1989
fór hún endanlega til Sjón-
varpsins.
„Mér líkaði mjög vel hjá
útvarpinu og fannst dálftið
erfitt að ákveða að rífa mig
upp þaðan og fara í sjónvarp
þó ég hefði mikinn áhuga á
að vinna þar. Mér fannst að
vissu leyti gott að hafa
þennan huliðshjálm sem
útvarpið veitir manni." Hvernig
er byrjanda ráðstafað í sjón-
varpsfréttum? „Hann fer nú
yfirleitt ekki beint í beinar
útsendingar enda væri það ill
meðferð. Gjarnan vinnur hann
fréttirnar og les inn á þær
fyrirfram á bak við tjöldin.
Síðan þegar fréttamaðurinn er
settur í að lesa fréttirnar fyrir
framan myndavélarnar þarf
það ekki endilega að þýða að
hann sé farinn að vinna neitt
meira en áður eins 09 sumir
hafa haldið,“ segir Olöf en
hún og félagar hennar á
fréttastofunni skipta með sér
vinnunni á tólf tíma vöktum,
frá níu til tuttugu og eitt eftir
kerfi sem við skulum ekki fara
nánar út í hér.
MÆTTI ALVEG MÁLA
Stundum er sagt um fólk sem
langar að starfa við sjónvarp
fyrir framan myndavélar að
trúverðugleikinn glatist. Og
álagið birtist síðan í mörgum
myndum," segir Ólöf og hlær
við þegar hún er spurð hvort
spennan birtist í því að hún
talar við sjálfa sig, sem hún
gerir vissulega og sagt er frá
hér að framan. „Jú, það er
ákveðin hrynjandi í deginum
þar sem álagið eykst jafnt og
þétt og ég hef til dæmis orðið
vör við það hjá fleirum á
fréttastofunni að þeir tali við
sjálfa sig þegar nær dregur
fréttatímanum."
Hvað um aðstöðuna? „Ja,
maður hálfskammast sín
þegar fólk kemur þangað í
fyrsta sinn. Við erum reyndar
alltaf á leiðinni að flytja og
höfum verið það síðan ég
byrjaði. Ætli það sé ekki
fjárskortur eða eitthvað slíkt
sem hamlar því. Samt mætti
alveg mála húsnæðið. Andinn
er góður og á fréttastofunni
vinnur margt gott fólk sem
leggst á eitt við að gera
hlutina vel.“ Hvað um sam-
keppni? „Það þarf alls ekki að
vera slæmt að hafa sam-
keppni meðan hún er sann-
gjörn. Svo er mikið rætt um
uppbyggingu fréttatíma og
innihald. Mér finnst nauð-
synlegt að segja líka fréttir af
hlutum sem breyta kannski
ekki stöðu heimsmálanna eða
eru af fjárlagahalla og alþingi.
A í stóln-
um hjá
FríAu vind-
ur Ólöf
Rún ofan
af sér
stressiö.
Og oft eru það slíkar fréttir
sem standa upp úr hjá fólki.
Engu að síður verður
fréttamaður að vera ábyrgur í
því sem hann er að gera og
við höfum þá reglu vitaskuld í
heiðri. Fréttamenn eru þó
auðvitað mannlegir eins og
aðrir og það er mannlegt að
gera mistök - þau verða bara
að vera sem fæst.“
HÆTTULEG MISTÖK
Talandi um fréttatíma, völva
Vikunnar spáði því að þið
mynduð færa fréttatímann til
klukkan tíu. Hvað segirðu um
það? „Ég held að hún hljóti að
hafa misreiknað sig eitthvað
þó ég sé auðvitað bara í
fótgönguliðinu ef svo má
segja og geti lítið tjáð mig um
slíkar tilfærslur. Én ég hef
enga trú á því að sú verði
raunin,” svarar Ólöf og glottir
góðlátlega út í annað að
þessum hugleiðingum hinnar
forspáu. Taka tvö.
„Það veltur mjög mikið á
því til dæmis að samvinna
fréttamanns við tökulið sé góð
og tökumaðurinn metur það
ásamt fréttamanni hvort upp-
takan heppnaðist eða ekki.
Ég tel líka að það skipti mjög
miklu máli að maður sýni
viðmælendum sínum kurteisi.
í rauninni er enginn skyldugur
að koma í viðtal og ég held að
ein hættulegustu mistökin,
sem fréttamenn geta gert, sé
að setja sig á háan hest.
Auðvitað geturðu verið ýtinn
en kurteis samt sem áður og
oft þarf að sannfæra viðmæl-
endur um að það sé ekki eins
og að fara til tannlæknis að
koma f sjónvarpsviðtal. Hins
vegar geta komið upp erfiðar
aðstæður ef þarf að taka
viðtalið oftar en einu sinni og
vissulega hlýtur að vera
erfiðara að vera sá sem
spurður er en sá sem spyr.
Mér finnst til dæmis mjög
einkennilegt að vera í þeim
sporum sem Vikan er búin að
setja mig núna."
EKKI
SKEMMTIDAGSKRÁ
Hvað um fréttamat? „Mér
finnst kostur að við erum ekki
að velta okkur upp úr hlut-
unum og ég veit að í erlend-
um fréttum nota fréttamenn
ekki það hrikalegasta sem
kemur inn. Hins vegar er ég í
innlendum fréttum og þar
eigum við yfirleitt ekki við
þetta vandamál að stríða. En
við reynum auðvitað að vera
með fréttir af því sem efst er á
baugi. Það leiðir síðan af sér
að fólki finnst mikið um
14VIKAN 4.TBL.1993