Vikan - 25.02.1993, Blaðsíða 28

TEXTI: JÓHANN GUÐNI REYNISSON / UÓSM.: MAGNÚS HJÖRLEIFSSON O.FL.
ESTHER FINNBOGADOTTIR STJORNAR FEGURÐARSAMKEPPNI ISLANDS
VIL GERA MEIRA
FYRIR AUGAÐ
Eins og af himnum ofan
komu fagrar dísir svíf-
andi inn á svið fyrir fullu
húsi. Það voru keppendur í
forsíðustúlkukeppni Vikunnar
og Samúels árið 1991 að
mæta til leiks. Og vegna þess
að ekki var hægt að nota
hesta í annað sinnið þá hjól-
uðu forsíðustúlkur ársins
1992 inn á sviðið í upphafsatr-
iði lokakvöldsins. Frumleiki
var sammerki með þessum
sýningum og í uppsetningum
á slíkum viðburðum hefur
Esther Finnbogadóttir öðlast
frumherjasess. Hún hefur
stjórnað óvönum sýningar-
stúlkum og fyrirsætum eins og
herforingi þartil engu er líkara
en að þær hafi aldrei gert
annað en spranga til sýnis.
Esther er ekki öldruð kona,
tuttugu og þriggja ára gömul.
Samt sem áður veit „brans-
inn“ af henni svo um munar
enda gjóstar duglega um
hana þegar hún tekur sig til.
Hún liggur ekki á skoðunum
sínum, stjórnar með harðri
hendi þegar það á við en get-
ur engu að síður beitt lempni
og liðleika eftir þörfum. Við
skulum kynnast þessari stúlku
nánar, hvaðan kemur hún,
hvað er hún að gera og síðast
en ekki síst, hvert stefnir
Esther? Allt hefur þetta sinn
tíma en við byrjum á flakki.
STÍGVÉL OG KÍNASKÓR
Hún fæddist á Akureyri en
flutti þaðan á vöggualdri, sneri
síðan eftir víðferli aftur norður
yfir íslenskar heiðar og bjó á
Akureyri frá tólf til sextán ára
aldurs. Fyrirsætu- og sýn-
ingarstörf voru þó ekki á dag-
skránni fyrst um sinn. „Fram
til átján ára aldurs var ég með
hugann við allt annað. Ég
hlustaði á tónlist í þyngri kant-
inum og klæddi mig eftir því,
var þó enginn pönkari eða
þannig, þróaði bara með mér
▲ Esther
ásamt
keppend-
um í
forsíðu-
stúlku-
keppni
Vikunnar
á Hótel
íslandi.
Hún er nú
á fullu ■
undirbún-
ingi aö
feguröar-
sam-
keppni
íslands.
minn eigin stíl og fylgdist vel
með og las tískublöð."
Við minntumst á víðferli
Estherar en nýfædd fór hún til
Vestmannaeyja þar sem hún
var hjá afa sínum og ömmu (
eitt ár. Hún telur sér þá dvöl til
tekna þar sem hún hafi alltaf
síðan haft gaman af því að
umgangast eldra fólk. Foreldr-
ar hennar voru á þessum tíma
á kafi í námi en eftir að því lauk
náðu þau í stelpuna sína, hún
flutti til Reykjavíkur með þeim,
þaðan fóru þau til Blönduóss
og voru síðan nokkur ár í Sví-
þjóð. Þaðan komin bjuggu þau
( Reykjavík og tólf ára kom
Esther ásamt foreldrum sínum
til Akureyrar. Og þá erum við
komin hringinn.
ALDREI VANDAMÁL
Minningar Estherar þegar
hún hugsar til baka eru helst-
ar þær að á Blönduósi var
annars vegar hið skemmti-
lega leiktæki sandkassa-
skurðgrafa og hins vegar
hann Raggi sem drakk kók í
gegnum nefið. Frá Svíþjóð
rifjar Esther það upp einna
helst að Svíar hafi alltaf verið
veikir, sjúgandi kvefaðir upp í
nefið og eigandi bágt f tfma
og ótíma. „Mér leiðast svo-
leiðis kvartanir í sífellu. En ég
hef góðan grunn í sænskunni
og lærði hana hér heima í
staðinn fyrir dönsku. Þégar
við komum sfðan heim frá
Svíþjóð fór ég í Melaskólann
og lifði þar eitt skemmtileg-
asta skeið þess sem af er
ævinnar. Bekkurinn var mjög
samheldinn og enn í dag á ég
marga góða vini úr þeim bekk
þrátt fyrir að ég hafi bara ver-
ið þar í þrjú ár.
Árið 1988 kom ég suður til
Reykjavíkur og fór þá á nám-
skeið hjá Unni Arngrímsdótt-
ur, aðallega vegna þess að
móðir mín hvatti mig til þess.
Unnur bað mig þá um að taka
þátt í sýningu með inter-
coiffure-hárgreiðsluhópnum í
ferð hans til Hamborgar í
Þýskalandi. Þau voru að leita
að réttu týpunum, bæði þeim
sem höfðu rétta hárið og voru
tilbúnar að leyfa nánast hvað
sem er. Þarna úti vorum við
klæddar í ísblá pils með
speglabrotum og hárið var lit-
að Ijóst og dökkt. Þetta var
dálítið framúrstefnulegt og
ætli ég hafi ekki verið hentug
manngerð. Ég hafði alltaf ver-
ið tilbúin að reyna eitthvað
nýtt eins og háraliti. Það hafði
aldrei verið vandamál.
TALIN FREKAR
ÁKVEÐIN
Ég tók fyrsta menntaskólaárið
á Akureyri en flutti þá til afa
og ömmu í Kópavogi og byrj-
aði í Menntaskólanum í Kópa-
vogi. Og þar var ég þegar ég
byrjaði hjá Módelsamtökun-
um. Ég fór að vinna hjá Unni
við sýningarnar en um vorið
‘91 fór ég meira að takast á
við hugmyndasmíðar og
markaðssetningu Módelsam-
takanna. Þá minnkaði ég við
mig sýningarstörfin og smám
saman færðist ég frá þeim yfir
f kennslu auk skipulagsstarf-
anna. Ég þjálfaði síðan bæði
stúlkurnar í forsíðukeppni
Vikunnar og keppendur í feg-
urðarsamkeppni íslands 1992
og forsíðustúlkur Vikunnar
núna síðast."
Þannig að þú hefur meiri
hug á stjórnunarstörfum en
28VIKAN 4.TBL.1993