Vikan - 25.02.1993, Blaðsíða 38

MARHABA LÍBANSKUR VEITINGASTAÐUR
► Þjón-
arnir eru
klæddir að
líbönskum
sið og
eiga það
til að sýna
þjóödansa
í miöjum
klíöum.
▲ A Marhaba
starfa þrír
líbanskir
mat-
reiöslu-
menn.
► Maga-
dans-
mærin
Vahsti
sýnir listir
sínar á
Marhaba.
■ janúar síðastliðnum, þeg-
I ar dagurinn var hvað
■ stystur, vindurinn gnauð-
aði sem aldrei fyrr og élja-
gangurinn ætlaði allt að kæfa,
var opnaður líbanskur veit-
ingastaður við Rauðarárstíg-
inn í Reykjavík, Marhaba.
Það var eins og Ijósglampa
hefði slegið niður í gömlu
húsi, þar sem áður voru öl-
katlar Egils Skallagrímssonar
- einmitt þar bar Aladin Yasin
niður á töfrateppinu sínu á-
samt eiginkonu sinni,
Gabriellu Graziani. Hann
kemur frá Líbanon en hún er
ítölsk í aðra ættina og ensk í
hina. í húsinu við hliðina, sem
er samfast, er nýtt og glæsi-
legt hótel, Hótel Reykjavík,
og annast Marhaba meðal
annars herbergjaþjónustu
(room service) fyrir hótel-
gesti allan sólarhringinn
og stendur fyrir hót-
elbarnum.
Þau hjónin
eiga hlut í
rekstri
tveggja
sambæri-
legra
staða í
London
en líb-
anskir veit-
ingastaðir
eiga miklum
vinsældum að
fagna þar eins
og víðar í
Evrópu.
Síðustu fimm-
tán árin eða svo
hefur ríkt mikil
skálmöld í Líb-
► Eigend-
urnir
Aladin
Yasin og
kona
hans,
Gabriella
Graziani.
anon og því hafa margir flúið
land, þar á meðal matreiðslu-
menn sem borið hafa með
sér list sína til annarra
heimshluta og hafa Evrópu-
búar kunnað vel að meta það
sem þeir hafa upp á að
bjóða. Á Marhaba starfa þrír
líbanskir matreiðslumenn,
þeir Hassan, Yehia og Pi-
erre, og hafa þeir þegar heill-
að fjölmarga gesti staðarins
sem ekki hefur starfað nema
í fáeinar vikur. Að sögn
þeirra Aladins og Gabriellu
kaupa þau allt kjöt í heilum
skrokkum. Síðan er það hlut-
verk þremenninganna í eld-
húsinu að vinna úr því og
flokka á allra handa máta.
Aladin segir að tvennt vinnist
með þessu, annars vegar sé
þetta ódýrara heldur en að
kaupa kjötið til skorið, auk
þess sem unnt sé að tryggja
meiri gæði og ferskleika.
Þess má geta að meðal þess
sem er á hinum girnilega
matseðli Marhaba eru heima-
gerðar pylsur, ýmist úr nauta-
kjöti eða lambakjöti - mjög
Ijúffengar.
Til þess að Marhaba geti
staðið undir nafni þurfa þau
Aladin og Gabriella að flytja
hingað til íslands margs kon-
ar hráefni frá Líbanon, eins
og krydd, olíur og jafnvel
grænmeti. Þess má geta að
sumar gerðir grænmetis,
sem ekki hafa fengist hér á
landi, kaupa þau beint frá
Amsterdam og fá slíka
himnasendingu tvisvar í viku.
Síðast en ekki síst bjóða þau
upp á líbanskt vín, Kefraya,
hvítt, rautt sem rósrautt.
Loftslagið í Líbanon er að
sögn kunnugra mjög vel fallið
til vínræktar enda er vínið
gott, einkum þó það rauða
sem er afþragð.
Ætli einhver að freista
þess að eiga notalega kvöld-
stund í góðu yfirlæti, snæða
góðan mat í skemmtilegu
andrúmslofti við framandi
tónlist og angan frá Austur-
löndum, er þeim hinum sama
ráðlagt að prófa Marhaba.
Umfram allt verður maður að
gefa sér góðan tíma, tvær til
þrjár klukkustundir að
minnsta kosti, til þess að
geta notið matarins til fulls
og alls þess sem honum
fylgir. Matseðillinn er langur
og fjölbreyttur eftir því og
virðast réttirnir býsna fram-
andi í fyrstu. Það væri að
æra óstöðugan að nefna þá
alla hér en mazzha er til
dæmis ríkuleg máltíð sem
sett er saman úr ýmsum
smáréttum, heitum og köld-
um, ídýfum og smábitum,
heimagerðum pylsum og
kjúklingalærum til dæmis,
sem bornir eru fram með líb-
önsku brauði.
í raun er mazzha hugsað
sem lystaukandi forleikur fyr-
ir einhvern aðalréttanna en
þeir eru kapítuli út af fyrir
sig. Á matseðlinum er einnig
að finna hefðbundna rótti
sem íslendingum eru að
góðu kunnir. Með því móti er
reynt að koma til móts við þá
hótelgesti sem ekki hafa hug
á austurlenska matnum. Mun
fslenskur matreiðslumaður
starfa við hlið þeirra líbönsku
til þess að sinna þessum
þætti matargerðarinnar.
Framandi tónlist frá Mið-
Austurlöndum lætur vel í eyr-
um á meðan réttirnir gæla við
bragðlaukana og fyrr en varir
er magadansmærin Vahsti
farin að sýna listir sínar. Um
helgar eiga líbönsku þjónarn-
ir, sem klæddir eru að sið
heimalands síns, til að sýna
þjóðdansa og leiða þeir þá
gjarnan gestina fram á gólfið.
Lesendur góðir - sjón er sögu
ríkari. □
TEXTIOG UÓSM.: HJALTIJÓN SVEINSSON