Vikan - 01.07.1993, Blaðsíða 64
p\nv
MMtoMWforagoctþ
‘“'iiiJZ'ÁT'Mm ki»s
'ÞliMnmterin
AMERICAN FILM MARKET
og skoða þau gögn sem eru
þegar fyrirliggjandi.
Við förum varlega í sakirnar
og höfum aðeins gengið frá
samningum um myndir sem
er næstum öruggt að eru
gæðaframleiðsla. Robert Alt-
man er að fara af stað með
nýja mynd sem heitir Shorl
Cuts og miklar vonir eru
bundnar við hana. Þá erum
við með Pagemaster með
stráknum úr Home Alone
myndunum en sú mynd er
blanda af leikinni mynd og
teiknimynd og þykir lofa góðu.
Nú er kominn þriðji hlutinn af
ævintýrinu Never Ending
Story en fyrstu tvær myndirn-
ar í þeim flokki gerðu það
mjög gott hjá okkur. Loks
slógum við til og verðum með
nýjustu mynd Richards Atten-
borough, Shadowlands, en
Anthony Hopkins og Deborah
Winger fara þar með aðalhlut-
verkin. Þótt Attenborough hafi
gert „turkey“, eins og það er
kallað, með Chaplin er ekki
hægt að útiloka hann bara út
af því. Ég hef trú á þessari
mynd enda báðir aðalleikar-
arnir í sérflokki.“
600 ÞÚSUND
ÁHORFENDUR HJÁ
SAMBÍÓUNUM Á ÁRI
- Eru Sambíóin með ákveðna
stefnu varðandi sýningar á
öðru en amerískum myndum?
„Það koma alltaf öðru
hverju í gegnum Hollywood-
risana myndir sem þeir sjá um
dreifingu á þó þær séu fram-
leiddar í öðru landi en Amer-
íku. Dæmi um þetta eru
enska myndin The Crying
Game sem við fengum í
gegnum Warner Brothers og
franska myndin Betty Blue í
gegnum 20th Century Fox.
Annars erum við með alla
framleiðsluna frá stóru fyrir-
tækjunum og sambandið við
þá er „bein dreifing" sem þýðir
að ekki er um eiginlegt kaup-
verð að ræða heldur einungis
prósentuskiptingu. Þeir þurfa
ekki að fá neina peninga fyrir-
fram og það gerir viðskiptin
mun þægilegri."
- Stöðug umræða er um
verndun menningar og tungu
á íslandi og hafa sumir gagn-
rýnt erlendar kvikmyndir í
þessu sambandi. Hvað finnst
þér um þessa umræðu?
„Ég er tvímælalaust fylgjandi
því að við höldum okkar menn-
ingarlegu sérstöðu og tungu-
málinu eins hreinu og við get-
um. Það þykir undrum sæta í
öðrum löndum að við skulum
hafa sérstakt tungumál, svona
fámenn þjóð. Þótt unga fólkið
kunningja sem heitir Ro-
bert Meyers en hann var
fyrsti forseti AFM. Ég var
búinn að minnast á það
við hann tveimur árum
áður en markaðurinn var
stofnaður hvort það væri
ekki skynsamlegt að vera
með kaupstefnu í Los Ang-
eles í stað þess að við vær-
um að versla með amerísk-
ar myndir í Cannes eða
Mílanó. Hann hefur stundum
verið að grínast með það
síðan að hugmyndin að AFM
sé komin frá Islandi en ég er
viss um að fleiri hafa nefnt
þetta við hann því það er nátt-
úrlega kjörið að hafa kaup-
stefnuna hérna í
sjálfri kvik-
myndaborginni.
AFM er ekki ó-
svipað kaup-
stefnunni í
Mílanó en
það er mest
um að vera í
Cannes og
mér finnst
skemmtileg-
ast að koma
þangað.“
- Hvaða
atriði hafið
þið til
grundvall-
ar við val
á kvik-
myndum?
„Það fer nú eftir því á
hvaða framleiðslustigi myndin
er þegar við gerum samning-
ana og hvernig vöru framleið-
endurnir hafa verið með
áður. Annars hef ég lítið ver-
ið að skoða myndir núna
því við kaupum myndirnar
yfirleitt áður en þær eru
fullkláraðar þannig að
það hefur ekkert upp á
sig að vera að eyða
tímanum hér í að horfa
á það sem maður er
þegar búinn að
kaupa hvort eð er.
Við erum meira að
svipast um eftir
myndum sem eru
komnar styttra í
framleiðslunni
sletti aðeins einhverju „slangi“
þá tel ég það ekki vera alvar-
legt áhyggjuefni."
- Hvað um uppeldislegt
gildi kvikmynda og ykkar á-
byrgð í því sambandi?
„Við eru að sýna sama efni
og er á boðstólum annars
staðar í heiminum þannig að
það er hæpið að tala um stað-
bundna ábyrgð. Þetta er bara
„business'1 þannig að okkar
markmið er að vera sem dug-
legastir að afla áhorfenda fyrir
viðskiptavini okkar úti. Við eru
í rauninni bara umboðsaðilar
á íslandi fyrir þessi fyrirtæki
og getum ekkert breytt þeim
myndum sem þau eru með.
Þetta eru 70-75 myndir sem
við sýnum á ári og svo er eitt-
hvað aðeins meira sem við
gefum út á myndböndum.
Þrátt fyrir að efnahagsástand-
ið sé erfitt hefur verið um
aukningu hjá okkur að ræða
með opnuninni á Sagabíói.
Markaðshlutdeildin er um það
bil 55 prósent eða 600.000 á-
horfendur á ári og við höfum
haldið því, hvað sem verður á
þessu ári. Það gæti orðið ein-
hver samdráttur í myndbönd-
unum en það er sama sagan
og annars staðar í Evrópu
hvað það varðar.11
- Er eitthvað sem við höf-
um ekki minnst á hér sem þú
vilt segja að lokum?
„Ekki nema það að við höf-
um mjög gaman af þessum
bransa og erum alltaf að
reyna að gera eins vel og
hægt er. Ég held að íslensk-
um áhorfendum sé boðið upp
á það besta sem þekkist i
heiminum núna og í sam-
bandi við hljóð vorum við til
dæmis að setja upp Dolby
Digital í Bíóborginni í ofanálag
við THX hljóðkerfið. Það eru
aðeins örfá bíó í Evrópu sem
eru komin með þennan útbún-
að og við erum fyrstir með
hann á íslandi. Þegar við vor-
um að byrja, árið 1982, vorum
við með mikið af Evrópufrum-
sýningum og það varð til þess
að hin bíóin, sem höfðu verið
að sýna allt að tveggja ára
gamlar myndir, fóru að taka
sig á líka og við fögnum öllum
framförum á þessu sviði. Þeir
sem standa að þessum rekstri
eru almennt farnir að vanda
sig meira en áður og miklar
breytingar til batnaðar hafa
orðið á þeim tíma frá því við
byrjuðum með Bíóhöllina. ís-
lenskir kvikmyndahúsaáhorf-
endur eiga aðeins það besta
skilið og það er stolt okkar að
standa að framförum í ís-
lenskri kvikmyndahúsamenn-
ingu.“