Vikan - 05.03.1994, Blaðsíða 44

SÁLRÆN SJÓNARMiÐ
Vinsamlegast handskrifið
bréf til Jónu Rúnu og
látið fylgja fullt nafn og
kennitölu, ásamt
dulnefni. Svörin byggjast
á innsæi Jónu Rúnu og
rithandarlestri og því
miður alls ekki hægt
að fá þau í einkabréfi.
Utanáskriftin er:
Jóna Rúna Kvaran,
Kambsvegi 25,
104 Reykjavík
FRH.AF BLS 42
minna heimilisfasta og gesti
á tilvist sína með alls kyns
ólátum. Hvað raunverulega
vakir fyrir viðkomandi veit
Simbi ekki, enda segist hann
engan veginn hafa áhuga
fyrir yfirskilvitlegum fyrirbær-
um og hvað þá samneyti við
löngu látna.
„Ég hef á tilfinningunni að
maðurinn sé mjög ósáttur
við tilvist okkar í húsinu og
hef haft samband við ætt-
ingja hans eftir að mér varð
Ijóst hver átti hlut að máli.
Þeir segja að hann hafi
byggt húsið og dáið í því.
Hann hafi verið jarðbundinn
og frekar neikvæð mann-
gerð í lifenda lífi og alls ekki
undir dauðann búinn enda
farið öllum á óvart."
ÝMSIR REYNT AÐ
TJÓNKA VIÐ
DRAUGINN
„Frá því að hann lést hafa
margar fjölskyldur búið í
húsinu og eftir því sem ég
best veit hefur þetta fólk ekki
komist hjá því að verða fyrir
áþekkri reynslu og við. Mér
finnst að það eigi að segja
manni frá þessu áður en hús
með þessum ófögnuði er
selt manni,“ segir Simbi fúll,
enda mjög óttasleginn
vegna þessa. Hann vill
meina að hann geti ekki ráð-
ið við ástandið og hefur
bæði fengið prest og aðra til
að reyna að tjónka við
drauginn eins og hann kallar
hinn látna. Hlutir hafa horfið
og komið aftur á dularfullan
hátt. Næturnar virðast vera
erfiðastar.
BÚINN AÐ FÁ MEIR EN
NÓG
Allir hafa orðið fyrir óþæg-
indum af þessum fyrirgangi
og börnin vilja engan veginn
vera ein heima hvorki að
nóttu né degi.
„Hvað getum við gert? Er
þetta eðlileg hegðun hjá
látnum einstaklingi? Getur
verið að hann viti ekki að
hann sé dáinn? Er líklegt að
hægt sé að uppræta svona
svæsinn draugagang og ef
svo er þá hvernig?" spyr
Simbi. Hann er greinilega
búinn að fá meira en nóg af
þessum samskiptum sem
tengjast þessum erfiða,
látna manni.
ÁHRIF LÁTINNA
í sjálfum sér ekkert óal-
gengt að látnir séu sumir
hverjir a.m.k. mjög jarð-
bundnir. Saga Simba og fjöl-
skyldu hans er svo sem
saga ótal margra annarra
sem telja sig hafa orðið fyrir
óheppilegu áreiti af völdum
látinna. Simbi talar um mann
sem þegar er búínn að valda
þeim miklum óþægindum en
er látinn og því öllu örðugra
að aðhafast nokkuð í hans
málum, a.m.k. fyrir þá sem
lifa hérna megin og hafa auk
þess ekki mikla þekkingu á
málefnum þeim sem tengj-
ast athöfnum fólks hinum
megin grafar.
ÓSÁTTUR í BREYTTUM
AÐSTÆÐUM
Augljóslega er Simbi bú-
inn að leita eftir stuðningi
víða. Þar sem viðkomandi
virðist alls ekki vera sáttur
við sitt hlutskipti áður en
hann fór er kannski ekkert
ýkja einkennilegt þótt ekki
hafi ennþá tekist að leiða
honum fyrir sjónir að látinn
einstaklingur á ekki að valda
lifendum vanda eða öðrum
óskunda í neinu tilviki, jafn-
vel þótt viðkomandi liggi eitt-
hvað á hjarta og sé ósáttur
við hlutskipti sitt af ókunnum
ástæðum í breyttum að-
stæðum.
LIGGUR EITTHVAÐ Á
HJARTA
Hvað nákvæmlega veldur
þeim geðhrifum og afleiðing-
um þeirra hjá manninum er
vissulega erfitt að segja til
um. Allavega er nokkuð Ijóst
að viðkomandi er engan
veginn sáttur við líf sitt og til-
veru hinum megin og þarf
því að fá skynsamlega hjálp
og það sem fyrst. Heldur er
ósennilegt að meining hans
sé að valda þessari fjöl-
skyldu leiða vísvitandi. Miklu
sennilegra er að honum liggi
eitthvað á hjarta, sem hann
telur mikilvægt, og sé því
eins og stöðug áminning fyr-
ir heimilisfasta á meðan
enginn virðist fær um að ná
til hans og skilja mögulegt
markmið hans með því að
minna stöðugt á tilvist sína
án þess að það fáist botn í
hvers vegna.
VILLURÁFANDI OG
TILGANGSLAUS
NÆRVERA
Þar sem sál fólks lifir lík-
amsdauðann þá halda ein-
staklingarnir áfram við vista-
skiptin að vera til og eigin-
leikar og fas jafnframt,
ásamt hugsunum þeirra sem
eru náttúrlega forsenda at-
hafna þeirra. Umræddur ein-
staklingur er greinilega
meira en í meðallagi ósáttur
við hlutskipti sitt og kannski
ekki að ástæðulausu vegna
þess, eins og Simbi upplýsir,
að þá var hann bæði nei-
kvæður og illa látinn í lifenda
lífi. Hafi viðkomandi ekki
reiknað með framhaldslífi er
ekkert óeðlilegt við það þótt
hann sé bæði jarðbundinn
og viðskotaillur og sæki nið-
ur til jarðarinnar þar sem
hann telur sig betur kominn.
Hann sættir sig engan veg-
inn við hlutskipti sitt. Hann
sækir mjög ákveðið heim til
sín og veldur öðrum leiðind-
um með nærveru sinni sem
44 ViKAN 2. TBL. 1994