Vikan - 01.08.1994, Qupperneq 48

SÁLRÆN SJÓNARMIÐ
JÓNA RÚNA SKRIFAR
TENGDAMAMMA
ER AÐGERAMIG
BRJÁLAÐAN H
an mín gerum,“ segir Frikki
leiöur. Hann segir aö þaö sé
mjög óþægilegt að eiga ekk-
ert einkalíf lengur.
YFIRGANGUR OG FREKJA
Aö þessu sinni skoð-
um viö bréf frá ung-
um manni sem telur
sig vera í miklum vanda sök-
um yfirgangs, frekju og fram-
hleypni tengdamóöur sinnar.
Hann er rétt um tvítugt og
getur ekki skilið þaö sjónar-
mið konunnar að þaö þurfi
bókstaflega aö vakta hann
og dóttur hennar, ásamt til-
tölulega nýfæddu barni
þeirra.
EKKI FARIN AÐ
HEIMAN
„Ég er gjörsamlega
aö veröa vitlaus á
endalausri af-
skiptasemi
tengdamömmu
minnar sem kemur á heim-
iliö mitt á hverjum degi og
er sífellt aö röfla um
hvernig þetta og hitt eiga
að vera. Ég er mjög
hrifinn af konunni
minni en ég þoli
ekki þessa mann-
eskju sem er
mamma hennar.
Ég hef reynt
aö
benda konunni minni á aö
hún sé ekki farin að heim-
an í raun og veru ef
mamma hennar eigi aö
fylgja henni eftir inn á okk-
ar heimili; sífellt gagnrýn-
andi og skipt-
andi sér af
öllu sem
ég og
kon-
NJÓSNIR OG LÁN
„Hún hefur jafnvel geng-
ið svo langt, aö kynna sér
þau lán sem ég hef tekið.
Ef ég svara henni ekki þá
hringir hún bara í bank-
ann. Hún fær þar skýringar
og svör á gangi minna
mála, sem ég er náttúrlega
mjög ósáttur viö, „segir
þessi örvæntingarfulli og
sári ungi maður sem kýs
aö kalla sig Frikka. Hann
viöurkennir, aö þau hafi
þurft aö fá lán hjá tengda-
foreldrum sínum og þess
vegna séu þau nauð-
beygð til aö umbera
hana meira en
góðu hófi
gegnir.
48 VIKAN 6. TBL. 1994
FRH. Á BLS. 50