Vikan - 01.11.1994, Blaðsíða 62

SALRÆN SJONARMIÐ
Cfc^
<
co
á
Q£í
OO
<
z:
Við svörum að þessu
sinni einu þessara
bréfa sem okkur
þykja raunaleg sökum þess
hve sorglegt það böl er sem
foreldrar geta farið í gegnum
ef börnin þeirra verða eitur-
lyfja- og áfengisbölinu að
bráð. Þjáning þeirra sem fyr-
ir slíku verða er ólýsanleg,
enda illleysanleg.
TAKMAKALAUS
ÓFYRIRLEITNI
Móðirin er ung og um er að
ræða frumburð hennar sem
er tæplega sextán ára
drengur. Hún kýs að kalla
sig Stebbu. „Fyrir um það
bil tveim árum fór ég að
verða vör við að sonur
minn, undir sextán ára, fór
að breytast á mjög óþægi-
legan hátt. Hann hætti að
mæta í skólann og svaf
fram eftir degi. Eins fór
hann að sækja mikið út á
lífið og tengjast fólki sem
virðist alls ekki hafa haft
góð áhrif á hegðun hans.
Honum er ekkert heilagt
og ófyrirleitni hans er tak-
markalaus og þrúgandi."
GRUNAÐUR UM
AFBROT OG
PERSÓNULEIKINN
BREYTTUR
Hann varð skyndilega mjög
viðskotaillur af nánast engu
tilefni. Öll hegðun hans og
persónuleiki eins og umturn-
aðist án þess að ég gæti
fengið botn í hvað lægi að
baki þessari breytingu,“ seg-
ir Stebba og er verulega
áhyggjufull, eðlilega. Hún
áttaði sig ekki á þeim vanda-
málum sem voru í gangi í
raun hjá syninum fyrr en lög-
reglan birtist fyrirvaralaust
heima hjá þeim og sagði að
hann lægi undir grun um
þjófnað og eiturlyfjasölu.
HEIMILIÐ Á
HELJARÞRÖM OG
LANGUR
AFBROTALISTI
„Ég get ekki lýst því sem
hefur gengið á hérna
heima í tæp tvö ár vegna
drengsins. Hann er hættur
í skólanum og vinnur ekki
og á, þegar ég skrifa þér
þetta, langan afbrotalista
ófrágenginn. Hann kemur
ekki heim heilu dagana og
þegar hann birtist fer allt á
heljarþröm. Hann heimtar
peninga og hótar að drepa
sig ef ekki er allt látið eftir
honum. Hann stelur því
sem honum þóknast af
mér og faðir hans, sem býr
annars staðar, hefur sömu
reynslu af ósvífninni í hon-
um,“ segir hún og er yfir sig
leið.
SONURINN
VILLURÁFANDI OG
MÓDIRIN RÁÐÞROTA
„Við, foreldrar hans, skild-
um þegar hann var átta ára
og það hefur alltaf verið
gott samband á milli mín
og pabba hans. Hann hef-
ur sinnt þessum syni okk-
ar eins og hinum börnun-
um sem við eigum sam-
an,“ segir Stebba. Eðlilega
er Stebba áhyggjufull og
spyr margra spurninga. Hún
segir að allt hennar líf og
barnanna sé öfugt við það
sem ætti að vera, vegna
þessa ástands með dreng-
inn. Hún veit ekki hvað hægt
er að gera og vill reyna að
hjálpa honum, en finnst eins
og enginn vilji hjálpa henni til
þess. Hún hefur misst von-
ina um að hennar stuðningur
beri árangur því hann er eins
og villidýr og neitar því að
nokkuð sé að.
BRJÁLAÐUR HEIMA
OG HÓTAR SJÁLFSVÍGI
„Á ég að reka hann að
heiman? Getur verið að ég
hafi verið of lin við hann
með því að fela þennan
vanda of lengi fyrir um-
heiminum? Eru líkur á að
hann geti komist yfir þetta,
að þínum mati? Hvernig
get ég varist því að þetta
skemmi systkini hans?
Hann er brjálaður hérna
heima þegar hann birtist.
Hvað ef hann sviptir sig líf-
inu, eins og hann hótar
stöðugt ef honum er mót-
mælt eða hann er gagn-
rýndur? Vonandi sérð þú
einhverja leið fyrir okkur
út úr þessu helvíti, kæra
Jóna Rúna. Ég fylgist alltaf
með því sem þú skrifar og
er mjög ánægð með það.“
AFSKRÆMING,
VANDRÆÐI OG
FORARPYTTIR
Eins og kemur fram í lýsing-
um Stebbu þá fer siðblinda
sonar hennar vaxandi og
veldur miklum skaða í kring-
um hann. Hann virðist ekki
lengur ráða hegðun sinni og
sekkur sífellt dýpra og dýpra
í sjálfs síns forarpytt. Hann
notar ýmsar leiðir til að
stjórna fjölskyldu sinni og til
að geta varið ótrauður þessa
röngu breytni sína. Félagar
hans verða verri og verri og
hann kann ekki lengur skil á
réttu og röngu atferli. Vissu-
lega er þetta ástand drengs-
ins sorglegt og stendur að
því er virðist ekki til bóta á
næstunni, sýnist manni.
Hvað á móðir að gera þegar
barnið hennar breytist í af-
skræmingu þess barns sem
hún áður þekkti? Það er erf-
itt að gefa ráð sem duga
þegar svona er komið fyrir
unglingi.
VELDUR ÞJÁNINGUM
OG SKORTIR
TILLITSSEMI
Stebba spyr hvort hún eigi að
reka hann að heiman. Það
má kannski segja sem svo
að það eitt út af fyrir sig sé
engin lausn því að hann er
náttúrlega, i vissum skilningi
þess orðs, farinn að heiman.
Hann er mikið á flakki og
kemur ekki heim heilu næt-
urnar. Auðvitað er hann orð-
inn sextán ára og ræður sér
sjálfur og sökum þess væri í
sjálfu sér ekkert óeðlilegt við
það að hann byggi annars
staðar. Hann sættist ekki á
að taka tillit til annarra heimil-
isfastra og veldur þeim þján-
ingu og þess vegna má segja
að hann væri, í þessu erfiða
ástandi óreglunnar, betur
settur með það að búa þar
sem hann getur leyft sér
hvað sem er í þessum efn-
um.
ÞREYTTUR OG í
AFNEITUN
Betra væri þó, áður en til
þess kæmi að honum yrði
meinað að búa heima, að
reyna að fá hann til að fara í
meðferð. Það er það sem
hann þarfnast núna og ætti
að eiga kost á eins og aðrir í
sömu stöðu ef hann þá vill
það sjálfur. Hann er vafa-
laust orðin þreyttur á ein-
hvern hátt á ástandinu, en
sennilega afneitar hann stór-
um og mikilvægum pörtum
þess af því að það hentar
honum ekki að horfast í
augu við sjálfan sig á réttan
hátt á meðan hann er enn
þá á valdi vímunnar.
62 VIKAN 10. TBL. 1994