Vikan - 20.03.1995, Qupperneq 31

eru teknir af mér skattar og
önnur gjöld. Það finnst mér
mjög þægilegt því þá veit ég
alveg hverju ég má eyða.
Annars finnst mér ég eiga
meira en ég í raun og veru á
og kemst í vandræði þegar
að því kemur að borga skatt-
ana. Við, ég og maðurinn
minn, sem er líka leikari og
starfar sem verktaki, tókum
upp á því fyrir stuttu að nýta
okkur þjónustu bankans okk-
ar og láta hann um að taka
opinber gjöld af laununum
okkar. Við erum mjög ánægð
með þá þjónustu, enda kus-
um við stundum heldur að
borga gamlar skuldir frekar
en skattana.“
Leikarar eru gjarnan í
vinnu hjá mörgum aðilum og
um þessar mundir leikur
Björk bæði í leikritinu Rusla-
skrímslið, sem leikið er í
skólum, og kennir í leiklistar-
klúbbum í tveimur grunn-
skólum.
„Það sem mér finnst verst
við það að vera verktaki, er
að vera ótryggð fyrir veikind-
um, slysum eða verkefna-
skorti. Sfðastliðið sumar,
þegar lítið var að gera, átti
ég engan rétt á atvinnuleys-
isbótum þar sem ég fékk um
það bil 30.000 kr. á mánuði
fyrir ýmsilegt smálegt eins
og til dæmis innálestur fyrir
sjónvarp. Ári eftir að ég út-
skrifaðist úr Leiklistarskólan-
um hafði ég nóg fyrir stafni.
Svo eignaðist ég barn og dró
mig því í hlé um tíma. Það
tók sinn toll. Það eina, sem
leikarar geta nefnilega gert
til að hafa næga vinnu, er að
minna sífellt á sig. Verktaka-
vinnan veitir mér vissulega
ákveðið frelsi en þegar mað-
ur er kominn með fjölskyldu
kýs maður fremur atvinnuör-
yggið. Draumastaðan væri
því að vera launþegi í fastri
vinnu sem ég gæti treyst á
allt árið um kring en vinna
verktakavinnu samhliða
henni.“
NÚ ER ÉG EIGIN
HERRA
Ágúst Österby húsasmið-
ur tók að starfa sem verktaki
fyrir fjórum árum. Hann segir
sjálfstæðið, sem því fylgi,
eiga mjög vel við sig.
„Ég var orðinn þreyttur á
að vinna undir annarra stjórn
og oft líkaði mér ekki fram-
kvæmdin á þeirri vinnu sem
ég var beðinn um að inna af
hendi. Nú er ég aftur á móti
eigin herra og get hagað
verkframkvæmdinni og
vinnutímanum eins og ég
kýs. Þegar vel viðrar get ég
til dæmis sinnt áhugamáli
mínu, Ijósmyndun, án þess
að nokkur finni að því. Verk-
takastarfinu fylgir nokkur
pappírsvinna og fara kvöld
og helgar gjarnan í að hanna
útboð, rukka eða hringja
símtöl. Samt vinn ég ekki
eins marga tíma og á meðan
ég var launþegi. Ég hef líka
svipuð laun og ég hafði áður
en félagsleg réttindi hafa að
sjálfsögðu versnað."
Ágúst hefur sjaldan þurft
að líða verkefnaskort og
hafa verkefnin hlaðið utan á
sig. Þegar um áríðandi verk
er að ræða vinnur hann í fé-
lagi með öðrum verktaka.
Hann sinnir aðallega ýmiss
konar viðhaldi og í sumar
hafði hann svo mikið að gera
að hann þurfti að ráða tvo
starfsmenn sér til aðstoðar.
„Iðulega vinn ég þó einn,
enda er ég kröfuharður og
treysti sjálfum mér best. Það
á yfirleitt vel við mig þótt
stundum geti verið einmana-
legt að hafa engan til að tala
við allan liðlangan daginn. Ég
kvíði aldrei verkefnaskorti því
ég get gripið í svo margt ann-
að en viðhaldsvinnuna. Ég
hef til dæmis ég fengist við að
smíða skartgripakassa." □
„Ég var
oröinn
þreyttur á
aö vinna
undir öör-
um“, segir
Ágúst Öst-
erby húsa-
smiöur.
Sjálfstæö-
iö eigi
mjög vel
viö sig.
3.TBL. 1995 VIKAN 31
ATVINNUMAL