Vikan - 20.03.1995, Síða 65

ur, af miklum móö og firna-
fast, og lauk sér af með því
aö sápuskrapa af mér andlit-
ið! Tilfinningin eftir þessi
ósköp var eins og maður
hefði verið pússaður ræki-
lega með grófum sandpapp-
ír. Ekki var oftar farið í tyrk-
neskt bað í ferðinni og kann
að verða nokkur bið á slíkum
baðferðum eftir þessa lífs-
reynslu.
KARÞAGÓ í EYÐI - OG
ÞÓ ...
Túnisborg, höfuðborg
landsins, er heimsóknar
virði. í þjóðminjasafninu þar
er gffurlega mikið af vel
varðveittum mósaíkgólfum
frá tímum Rómverja en hin
fornfræga borg Karþagó,
sem var þar skammt frá, er
ekki eins vel varðveitt,
enda var hún margoft lögð í
eyði, sem kunnugt er, svo
varla stendur steinn yfir
steini. Þó má þar sjá m.a.
leifar rómversku baðanna.
Karlaböðin eru til sýnis en
kvennaböðin eru að hluta til
undir forsetahöllinni og því
hulin sjónum manna. Ben
Ali Túnisforseti býr hér rúmt
og hefur góðan garð og vel
víggirtan, með varðmenn á
hverju strái. Menn voru ein-
dregið varaðir við því að
freistast til að taka mynd af
forsetahöllinni, því slíkt er
stranglega bannað. Það
þarf því nokkra útsjónar-
semi við Ijósmyndun á rúst-
um Karþagó svo að slotið
lendi ekki í bakgrunni og
Ijósmyndarinn í fangelsi.
Sidi Bou Said er afar fal-
legt iistamannaþorp
skammt frá Túnisborg og
þar eru öll húsin máluð í
aðeins tveimur litum, bláum
og hvítum. Þetta gefur
þorpinu sérstæðan og
þokkafullan blæ, enda er
vinsælt meðal ferðamanna
Teppaurval a markaönum í Kairouan.
fáránlegt við það að Evr-
ópubúar skuli vera hraktir
sem flóttamenn yfir til Afr-
íku og allt í einu helltist yfir
mann þessi hryllilega til-
finning: Stríðið í Júgósla-
víu. Við sögðum þeim m.a.
að við hefðum eitt sinn ver-
ið sumarlangt í Portoroz í
Slóveníu - í gömlu Júg-
óslavíu, þar sem Ásta var
fararstjóri. Við gátum skipst
á örfáum orðum við þær á
serbó-króatísku og þá Ijóm-
uðu þær í einu brosi yfir fá-
tæklegu orðfæri okkar.
Krydd-
kaup-
maöur
um-
kringd-
ur varn
ingn-
um.
Séö af brúninni niöur í forgaröinn hjá hellisbúanum sem viö
heimsóttum í eyöimörkinni viö Matmata.
af hvörmum en sú yngri var
heldur glaðlegri. Það var
greinilegt á því litla sem við
gátum spjallað við þær að
lífsreynsla þeirra var hrylli-
leg. Þær voru þarna sem
flóttamenn af því að þær
eru múslímar og Túnis er
íslamskt ríki en samt sem
áður finnst manni eitthvað
Þessi litla fjölskylda, sem
eflaust var búin að týna öll-
um karlpeningi sínum í
krumlur styrjaldarinnar, líð-
ur mér ekki úr minni.
HEIMASLÁTRUN
Suðurferð var mikið ferðalag
og ævintýralegt. Ekið var
stóran hring um landið á
Karþagó er í eyói en rústir rómversku baóanna sjást þó
enn.
FLÓTTAFÓLK FRÁ
EVRÓPU
Eftir að við römbuðum úr
Medínunni út undir bert loft
yfir breiðstræti hittum við
að staldra þar við og ganga
upp á efsta höfðann, þar
sem er fagurt útsýni yfir
ströndina.
Við enduðum á búðarölti
í Medínunni, gamla mið-
bænum í Túnisborg, þar
sem gaman er að prútta og
auðvelt að villast í völund-
arhúsi endalausra öngst-
ræta. Við náðum þó áttum
og héldum okkar striki. í
einni búðinni sá Ásta, kon-
an mín, alveg stórkostlegt
persneskt teppi en keypti
það ekki og sér eftir því alla
sfna daga.
mæögur, flóttakonur frá
Bosníu-Hersegóvínu, sem
gáfu sig á tal við okkur.
Þær voru með tvö lítil börn,
annað kornabarn, og sátu á
bekk, vegalausar, að því er
virtist. Sú eldri bar sig frem-
ur aumlega og þerraði tár
3. TBL. 1995 VIKAN 65
FERÐALOG