Vikan - 17.05.1999, Blaðsíða 15

Guðrún Þórbjarnardóttir snyrtifræðingur, Saloon Ritz
Við erum svo mikið
dellufólk, íslending-
ar, að það er ótrú-
legt hvað margar konur eru
búnar að fara í svona að-
gerðir þótt stutt sé síðan
byrjað var að framkvæma
þær hér.
Sumar konurnar eru mjög
fínar eftir þessar aðgerðir, en
það er líka mikið á sig lagt
og það þarf andlegan og lík-
amlegan undirbúning fyrir
svona aðgerð. Konurnar bú-
ast við að þær verði orðnar
góðar eftir þrjár vikur, en
það er sjaldnast að það gangi
eftir.
Það er mismunandi mikill
gróandi í húðinni á fólki og
það getur tekið mjög mis-
langan tíma að jafna sig af
brunanum og það fylgja
honum talsverð óþægindi.
Læknar hafa bent konum á
að hafa samband við okkur
snyrtifræðinga til að fá að-
stoð með val á kremum og
við förðun og margar þeirra
leita til okkar mjög fljótlega
eftir aðgerð..
Það er talsvert áfall að líta
í spegil í fyrsta skipti eftir
svona meðferð. Sjúklingnum
finnst hann líta út eins og
hver önnur ófreskja því and-
litshúðin hefur verið brennd
af.
I fyrstu er lítið hægt að
gera annað en að bíða og
láta gróa. I flestum tilfellum
fylgja þessu mikil óþægingdi
fyrstu dagana, rétt eins og
hverjum öðrum bruna. Húð-
in er stíf, þurr og hert og það
sem mér hefur fundist duga
best við þessu er milt aloe
vera krem sem kælir og
græðir. Það fer svo eftir húð-
gerð hverrar konu hversu
fljótt hún getur farið að
farða yfir húðina til að fela
vegsummerkin. Um leið og
það er hægt fer konunum að
líða betur.
Þær konur sem hafa lent
illa í þessu hafa verið lengi
frá vinnu, raunar miklu leng-
ur en þær höfðu reiknað
með og það er auðvitað al-
varlegt mál fyrir
þær.
Það er andlegt
álag að fara illa út
lítandi eftir svona
aðgerðir til vinnu
og að þurfa að
vera fyrir framan
fólk. Það er þess
vegna mjög
nauðsynlegt að
gefa sér góðan
tíma og láta
húðina jafna sig vel áður en
farið er af stað. Það þýðir
ekkert að ætla að flýta sér og
vera orðinn flottur fyrir ein-
hvern vissan tíma, það getur
alveg eins brugðist. Þetta eru
dýrar og tímafrekar aðgerðir
og það verður að gera sér
grein fyrir því áður en farið
er af stað.
Ég er mjög fylgjandi að-
gerðum undir vissum kring-
umstæðum þótt ég hallist
frekar að forvarnarstarfinu.
Sérstaklega bind ég vonir
við að háreyðingaraðgerð-
irnar geti hjálpað mörgum
' konum vel. Óæskilegur hár-
vöxtur er vandamál hjá
mörgum konum og í flestum
tilfellum mikið feimnismál.
Ef þetta er á háu stigi getur
það gengið svo langt að kon-
urnar einangrast félagslega.
í svoleiðis tilfellum getur
svona aðgerð gert krafta-
verk.
En ég hef vissar efasemdir
um hrukkueyðingaaðgerðir
"^TfaWBT
sínl"^ wa
sina með of
'JJjWum sótböð-
við vitum
að hosabekkir
Z^tórhættu'
leSir t.i1. fyrjr
því þar er miklu fórnað og
stundum fyrir lítið.
Ég vildi gjarna að konur
huguðu frekar að forvörnum
og gættu húðarinnar sem
best þær geta. Margar konur
eyðileggja húð sína með of
miklum sólböðum og við vit-
um að ljósabekkir eru stór-
hættulegir t.d. fyrir andlits-
húðina.
Þrátt fyrir að þetta sé vitað
sækja konur mikið í sól og
sumar þeirra fara allt að
tvisvar í viku allan ársins
hring í ljósabekkina. Ef við
ætlum að halda andlitshúð-
inni sléttri og mjúkri eigum
við að forðast mikil sólböð
og bera góða vörn á húðina
áður en við förum í sól.
Hluti af forvörnunum er Iíka
að hreinsa og næra húðina
frá ungaaldri, borða réttan
mat, drekka mikið vatn og
reykja ekki.
Vikan 15