Vikan - 17.10.2000, Blaðsíða 2

Snigillinn lagði af stað
upp kirsuberjatréð og var
afar hægfara. Þegar hann
var búinn að mjaka sér
u.þ.b. 15 sentimetra upp
eftir trjábolnum
stakk fluga
Tveir náungar keyptu sér
hreinræktaðan veiðihund til
að nota þegar þeir færu að
skjóta rjúpu. Þeir lögðu af
stað í veiðiferðina
með nýju
græjurnarsín-
r og hund-
inn sem
átti að
hjálpa
hausn-
um út úr holu
í trjábolnum og sagði:
„Þú getur sparað þér
ómakið, það eru engin
kirsuber á þessu tré.“
„Nei, en þau verða það
þegar ég verð komin
upp,“ sagði snigillinn og
hélt áfram ferðinni.
Amman var að taka
upp kartöflur og fékk
barnabörnin sín tvö til
að tína þær með sér.
Krakkarnir voru ekki
vanir þessari vinnu og
fóru fljótlega að þreyt-
ast. Að lokum sagði
stúlkan: „Hvernig í
ósköpunum datt þér eig-
inlega í hug að grafa all-
ar þessar kartöflur?“
þeim
að ná
bráðinni.
Þeireyddu öllum
deginum á gangi og komu
dauðþreyttir niður af heið-
inni, fuglslausir, og
mættu þar tveim
öðrum veiði-
mönnum með
hund og kippur
af rjúpu á báðum
öxlum.
„Við hljótum að
hafa gert eitthvað rangt fyrst
þessir fengu svona marga
fugla,“ sagði annarvið hinn.
„Já, við höfum sennilega
ekki hent hundinum nógu
hátt,“ svaraði hinn.
Svo var það mað-
urinn sem keypti
sér mjóhund sem
átti að hlaupa uppi
kanínur. Hann fór
með hundinn út í
skóg og um leió og
hundurinn kom
auga á kanínu tók
hann á rás og
hljóp á eftir henni.
Hann stoppaði
ekki einu sinni við
vatn sem varð að
vegi hans og hljóp
á vatninu eins og
Kristur forðum án
þess svo mikið
sem að vökna á
tánum.
Maðurinn var al-
gerlega agndofa
og kallaði á vin
sinn og endurtók
þetta fyrir hann.
„Jæja, hvað
finnst þér um
hundinn minn?“
spurði hann stolt-
ur.
„ Þetta er
Ferðalangurinn var að taka
bensín úti á landi og meðan
hann beið eftir að eigandi
sjoppunnar dældi á bílinn leit
hann í kringum sig og spurði:
„ Þetta er mjög sérkennilegur
staður. Hvað kallið þið þetta
svæði?"
Sjoppueigandinn leit ferða-
manninn augnablik og sagði
svo: „Það er nú eftir því hvort
þú spyrð þá sem búa í þessu
yfirgefna, harðbýla afdala-
vindrassgati eða hina sem
heimsækja þennan friðsæla og
víðfeðma fjallasal."
Tekjur: Sú fjárupphæð sem
þú getur hvorki lifað á né án.
Happdrætti: Skattur sem ein-
göngu er lagður á bjartsýnis-
fólk og heimskingja.
Fjárhættuspil: Örugg leið til
að fá ekkert fyrir peningana
sína.
O.s.frv: Skammstöfun, not-
uð til að fá aðra til að halda að
þú vitir meira en þú veist.
Bjartsýms- V
maður: Sá sem ^
ekki erbúinn að lesa
dagblöðin.
omogu-
legur Ui
hundur,“ m
Kurteisi: Hæfi-
leikinn til að geyspa án
þess að opna munninn.
svaraði
vinurinn.
„Hann er
ekki einu
sinni
syndur.“
2
Vikan