Vikan - 17.10.2000, Blaðsíða 20

T e x t i: Svanur Már Snorrason
Ljósmyndir: Sigurjón Ragnar
Það má leggja ýmsar merkingar í orðið þjónn bæði já-
kvæðar og neikvæðar, enda er þjónshlutverkið marg-
þætt og fjölbreytt og kemur víða við í litrófi mannlífs-
ins, jafnt hjá háum sem lágum. í raun er það svo að
útlegging orðsins getur verið mörgu háð, svo sem
ímyndunarafli og aðstæðum hvers og eins, svo að
greinarnar sem skrifa mætti og viðtölin sem taka mætti
útfrá margbreytilegu hlutverki þjónsins gætu orðið æði
fjölskrúðug. Blaðamanni lék hugur á að afla sér vit-
neskju um starf þjónsins á veitingahúsum borgarinn-
ar og ýmsu sem þvítengist. Af þvítilefni ræddi hann við
tvo fyrrverandi þjóna, þau Hildigunni Hafsteinsdóttur,
sem er verslunarstjóri hjá Olís, og Þorstein Ragnars-
son sem er deildarstjóri hjá BT. Þau eiga það sammerkt
að hafa unnið sem þjónar um árabil og einnig það að
nú eru þau bæði komin í gjörólík störf sem eru þó, að
vissu leyti, svipuð því hlutverki sem þau fengust við
þegar þau unnu sem þjónar.
Er við höfðum komið okkur þægilega fyrir á einu af kaffi-
húsum borgarinnar hófst spjallið á þessari spurningu:
Af hverju völduð þið að verða þjónar?
Þorsteinn: Mér fannst það
hlyti að vera mjögspennandi að
vinna á veitingahúsi með fullt
af fólki í kringum sig, bæði
vinnufélaga og litskrúðugan
fjölda gesta. Þegar ég byrjaði
var ég kominn á þann aldur að
hafa fengið áhuga á skemmt-
analífinu ogfannst öll umgjörð-
in í kringum það rosalega
spennandi. Þetta jók áhuga
minn á að læra starfið, en svo
spilaði það líka inn í að það er
rík hefð fyrir góðum mat þar
sem ég ólst upp og ekki dró það
úr áhuga mínum fyrir starfinu.
Hildigunnur: Hjá mér var þetta
ósköp svipað og hjá Þorsteini.
Ég var undir tvítugu þegar ég
byrjaði í náminu ogfannst þetta
allt mjög spennandi, enda er
starfið það og líka skemmti-
legt og margbreytilegt; um-
gjörðin og andinn á veitingahús-
unum hafði örvandi áhrif á mig
til námsíþessu fagi. Þaðerein-
hver Ijómi yfir þessu, sérstak-
lega á unglings- og æskuárum.
Það hafði líka töluvert að segja
að vinkona mín var í þessu og
svo hafði ég áður unnið við þrif
á veitingastað.
Blaðamaður: Stóð námið og
starfið undir væntingum ykk-
ar?
Þorsteinn: Ekki gerði nú starf-
ið það til að byrja með. Þaðsem
mér fannst einna helst vera að,
þar sem ég var að læra og komst
í kynni við þennan nýja heim
veitingahúsanna, var að fag-
mennskan var ekki ætíð í fyrir-
rúmi. Ég vann reyndar mjögvíða
ogá sumum mjögfínum ogfag-
legum stöðum sem ekki máttu
vamm sitt vita; oftar en ekki
20
Vikan