Menntamál - 01.08.1942, Qupperneq 24

14
MENNTAMÁL
ágætt, en ofvíöa var því þó ábótavant, hvort heldur það
varðar bórnin sjálf, námið, fjármálin eða aðra þætti skóla-
starfsins, er engu síður nauðsynlegt en nákvæm bókfærsla
annarra ríkisstofnana eða einkafyrirtækja. Verður meira
að segja að stefna að því að skólarnir séu þar til fyrir-
myndar, enda var leiðbeiningum námsstjóranna í þessu
efni vel tekið, eins og flestu, sem þeir bentu á að til bóta
mætti verða.
IV.
Aðbúðin við kennsluna er mjög misjöfn og víða miklu
miður en skyldi. Sum skólahúsin þurfa gagngerðra endur-
bóta við. í mörgum farskólahverfum eru of margir kennslu-
staðir og allvíða er ekki kennt á þeim bæjum, sem hentust
hafa húsakynni. Stafar þetta að töluverðu leyti af fólks-
fæð heimilanna. Skólahúsgögn — borð og bekkir — eru
yfirleitt ófullnægjandi, úr sér gengin eða sumsstaðar ekki
til, svo teljandi sé. Víða eru litlar eða engar veggplötur og
kennsluáhöld mjög svo úr sér gengin. Allmiklir erfiðleikar
eru á því að bæta úr þessu öllu eins og sakir standa, en
margir hreppar hafa þegar lagt fé til hliðar til þessara
hluta — og það svo um munar í sumum þeirra. Voru hlut-
aðeigendur þakklátir námsstjórunum fyrir ráð og leið-
beiningar um þau mál.
V.
Aldrei verður of mikil áherzla lögð á nám og kennslu
barna í móðurmáli, skrift og reikningi. Enda þótt allvíða
verði náð góðum árangri í þeim greinum, þá er hitt miklu
algengara, að leggja þurfi enn meiri áherzlu á þær en gert
hefur verið. Er það mest um vert, að auka samstarf skóla
og heimila, einkum til þess að tryggja það, að öll börn séu
orðin vel læs 10 ára gömul.
VI.
Þar sem námsbækur barnanna eru að miklu leyti ráð-
andi um meðferð námsefnisins í skólunum, þá var allmikið