Menntamál - 01.08.1942, Qupperneq 55

MENNTAMÁL
45
IIDiðvcv Sigurðsso*:
íslenzkar nám^bækur
Þótt Ríkisútgáfa námsbóka hafi nú starfað um nokk-
urt skeið, hefir lítið verið um hana ritað eða bækur þær,
sem hún gefur út.
Mig langar nú til að fara nokkrum orðum um nokkrar
þær bækur, sem Ríkisútgáfan gefur út og fær oss kenn-
urum og nemendum í hendur. Ef til vill gæti það orðið
til þess, að fleiri létu sitt álit í ljós og segðu kost og löst
á bókunum, ef verða mætti höfundum og útgáfustjórn
til leiöbeiningar.
Fyrst ber þá að athuga, hvaða sjónarmiði fylgt er við
samningu bókar, og jafnframt hvaða sjónarmiði bæri að
fylgja, og þvi næst, hvernig höfundi tekst að fylgja því
sjónarmiði, sem hann hefir valið sér.
Því ber sízt að neita, að mest öll kennsla í skólum vor-
um, og þá auðvitað líka kennslubækurnar, miðast frem-
ur við námsefnið en nemandann.
í fyrsta lagi er keppst við að troða sem mestu námsefni
inn í nemendurna og helzt jafnt í alla, án þess að líta á,
hvort þeim sé það vænlegt til þroska eður eigi. Þannig fer
oss eins og þeirri húsmóður, sem gefur öllu sínu fólki
sama matarskammt, með það aðalsjónarmið að eyða
matnum, en hirðir lítt um það, þótt sumir séu vanhaldnir,
en aðrir ofhaldnir, og minna þó um hitt, hvort fæðan
hafi þau næringarefni, sem hver og einn þarfnast.
í öðru lagi er svo þessu námsefni ýmist raðað niður af
algerðu handahófi, eða þegar bezt lætur er því skipað í
kerfi eftir því, sem eðlileg röð þess virðist benda til, en