Menntamál - 01.09.1945, Blaðsíða 16

126
MENNTAMÁL
að þroskast eftir því, sem honum væri eðlilegast. Geri ég
ráð fyrir, að Sigurður verði jafnan talinn í hópi þeirra,
sem mest og bezt hafi mótað þróun íslenzkra uppeldis-
mála á fyrri hluta þessarar aldar. Hann bar gæfu- til þess
að njóta trausts og aðstoðar góðra skólamanna, sem áttu
lík áhugamál og hann. En Sigurður sýndi einnig áhuga
sinn á uppeldismálum með sögunum sínum, sem hann
þýddi eða ritaði fyrir börn og unglinga. SJcáldið Sigurður
Thorlacius mun eiga eftir að leiða margt ungmennið inn í
þann undraheim dýra og blóma, sem hann sjálfur hafði
orðið snortinn af á bernskustöðvum sínum. Sigurður var
starfandi í Rauða krossinum, og um langt skeið átti hann
sæti í Barnaverndarráði.
Innan stéttar sinnar voru Sigurði Thorlacius falin ótal
mörg trúnaðarstörf, sem of langt yrði hér upp að telja.
Auk þess er alkunna, að hann lét félagsmál opinberra
starfsmanna mikið til sín taka. En þátttaka hans þar var
nátengd þeirri hugsjón, að engir þegnar þjóðfélagsins
skyldu gerðir afskiptir af þjóðarauðnum, og bætt skyldu
kjör þeirra, sem starfa án þess að hljóta sitt daglega brauð,
eins og Guð ætlast til. En á þeim málum hafði Sigurður
ávallt áhuga.
Eins og oftast, þegar athafnamenn eiga í hlut, eignast
þeir andstæðinga, sem líta öðrum augum á hlutina en
sjálfir þeir. En engir af andstæðingum Sigurðar munu
láta fylgja honum annað en blessunaróskir yfir á eilífðar-
landið. Allir, sem þekktu hann nokkuð, vissu það vel, að
hann var fyrst og fremst hugsjónamaður, sem þráði að
byrðar lífsins yrðu léttari á hugum mannanna."
INGIMAR JÓHANNESSON
kennari, formaður Sambands íslenzkra barnakennara,
segir í Tímanum:
„Árið 1930 tók Sigurður við stjórn Austurbæjarskólans