Menntamál - 01.12.1948, Side 6

112
MENNTAMÁL
sem var. Af þessum tíu eru
nú þrír á lífi, þeir dr. Ól.
Dan., Matth. Þórðarson og
Matth. Einarsson.1)
Margir þjóðkunnir menn
og konur hafa síðan gerzt
kennarar við skólann og
starfað þar lengur eða
skemur, fastakennarar og
stundakennarar. En of langt
yrði að telja þá alla. Geri
ég þeim því að þessu sinni
öllum jafnhátt undir höfði
og nefni engan með nafni.
Allir hafa þeir lagt sitt til
að auka gengi skólans og
hafi þeir þökk fyrir allt það
gott, sem þeir hafa skólanum gert.
Nú er sagan ekki nema hálfsögð, þó að minnzt sé kenn-
ara við skólann. Nemendur eiga sína sögu líka og ekki
ómerkari, ef vel er að gáð. Fyrir þá er leikurinn gerður.
En yfir þá sögu verð ég líka að fara fljótt. Aðsókn að kenn-
araskólanum þegar fyrsta árið sýndi það ljóslega, að skól-
ans var brýn þörf. Nemendur voru fyrsta veturinn 57,
og 60 sóttu kennaranámsskeið um vorið. Yfirleitt hefur
skólinn verið vel sóttur þessi 40 ár, þótt áraskipti hafi verið
að því, hve margir sóttu, og liggja að því eðlilegar ástæð-
ur. Fæstir munu nemendur hafa verið veturinn 1919—’20,
aðeins 31, en flestir veturinn 1933—’34, 106 nemendur.
Ekki hef ég tölu á því, hve margir hafa komið í skólann
samtals, því að ýmsir hafa hætt námi, ekki náð prófi, verið
óreglulegir nemendur og því um líkt. En eftir því, sem
mér telst til, hafa alls útskrifazt þessi 40 ár með almennu
Magnús Helgason skólastjóri.
x) Hann hefur látizt síðan, sem kunnugt er.