Menntamál - 01.12.1956, Síða 5

MENNTAMAL
131
eiga saman við foreldrana að sælda í þeirri trú, a8 upp-
eldisheimilið gæti því aðeins gert góðan mann úr barn-
inu, að það væri slitið upp með rótum úr umhverfi sínu.
Þessi trú hefur valdið öllum góðum mönum sárum von-
brigðum, því að reynslan af uppeldisheimilum, sem þannig
hafa verið rekin, er slæm. Þess vegna er nú kappkostað að
koma uppeldisheimilunum í nýtt horf, og skal nú drepið
á hin helztu atriði, sem einkenna það.
Uppalendum barns í stofnun er nauðsynlegt að kynn-
ast foreldrum þess og heimilishögum, því að þessi kynni
skýra margt í hegðun barnsins og skapgerð, sem mótazt
hafa í fjölskyldunni. Það nægir ekki að fá upplýsingar
um heimili barnsins, frá mönnum, sem starfa utan stofn-
unarinnar. Starfsmenn stofnunarinnar verða að kynnast
foreldrum barnsins og heimilishögum persónulega, milli-
liðalaust. Með þessu móti tengjast foreldrarnir stofnun-
inni, ef svo má segja. Þeir fá skilning á því, hvað stofn-
unin reynir að gera fyrir barnið og einnig á því, hvað
þeir geta gert fyrir það. Margir foreldrar, sem eiga börn
í stofnunum, fyllast gremju og heift, þeim finnst, að geng-
ið hafi verið á mannréttindi sín, þeim gerð smán og sekt-
artilfinning þeirra er oft rík. Þessari afstöðu foreldranna
er oftast hægt að breyta, ef stofnunin sparar sér ekkert
ómak til að kynnast foreldrunum og hafa samband við
þá. Ráð til þess eru margvísleg: Leyfa foreldrunum og
hvetja þá til að heimsækja barnið, rækileg viðtöl við
foreldrana bæði á heimilum þeirra og í stofnuninni. Sum
uppeldisheimili víla jafnvel ekki fyrir sér að hafa foreldra
í heimsókn heilan dag, ef svo ber undir, svo að þeir kynn-
ist því sem bezt. Á þennan hátt eyðist tortryggni foreldr-
anna, þeir sjá, hvernig barninu líður, hvernig að því er
búið og hvað fyrir það er gert og öðlast jafnframt skiln-
ing á því, hve barninu er mikils virði, að þeir sjálfir sýni
því ræktarsemi og ástúð.
Þá eru foreldrar og börn hvött til þess að hafa tíð bréfa-