Menntamál - 01.08.1959, Blaðsíða 85
MENNTAMÁL
179
próf þarf að staðla, svo og þroskapróf og lestrarpróf eins
og þau, sem að framan var getið. Þetta vita allir og viður-
kenna, en samt gerist ekkert. Hvað þýðir þá að hafa um
þetta fleiri orð?
Þó skal að lokum drepið örfáum orðum á skólasál-
fræðimálið, eða sálfræðilega þjónustu í skólum. Margar
þær breytingar, sem stungið var upp á hér að framan,
verða naumast framkvæmdar svo vel sé, nema sérfræði-
leg aðstoð komi til. Þannig er til dæmis með úrskurð á
börnum, sem samkvæmt skólaþroskaprófi leikur vafi á,
hvort skólaþroska séu. Er þetta þó minni háttar verkefni
hjá öllum hinum, sem hér skulu ekki upp talin.
Ég vil leyfa mér að benda á fáein atriði í sambandi við
skipan sálfræðilegrar þjónustu í skólum. Kostnað hennar
ber ríkissjóði að greiða eða þá að honum verði skipt milli
fræðsluhéraða og ríkissjóðs í sama hlutfalli og öðrum
fræðslukostnaði, og er þessi leið ef til vill eðlilegust. Þessi
þjónusta er fyrst og fremst knýjandi í fjölmennustu bæj-
unum suðvestan lands. Engu að síður væri eðlilegt að
slíkir sérfræðingar störfuðu í stærstu bæjum úti um land
og sinntu jafnframt þörf nærliggjandi byggðarlaga.
Um starfið sjálft skiptir tvennt höfuðmáli: Að tryggð-
ar séu lágmarkskröfur um nám og undirbúning þeirra,
sem sérfræðistörfin vinna, og í annan stað, að tryggt sé
faglegt sjálfstæði þeirra um vinnubrögð, og felst í því
m. a., að yfirmaður þessarar starfsemi sé sérfræðilega
menntaður. Að sjálfsögðu yrði þessi starfsemi öll undir
stjórn fræðsluyfirvalda hvers fræðsluhéraðs og landsins
alls, eins og önnur uppeldis- og fræðslumál á vegum hins
opinbera. Framkvæmd á tillögum sérfræðinganna væri í
höndum skólastjóra og fræðsluyfirvalda. Það er að sjálf-
sögðu augljóst, að Reykjavíkurbær er hér stærsti aðilinn
°g þyrfti að taka að sér forystuhlutverk. Þar ætti að
koma upp stofnun, sem hefði á að skipa nokkrum sál-
ÍTæðingum, er væru sérhæfðir hver á sínu sviði. En sök-