Menntamál - 01.08.1959, Blaðsíða 118

212
MENNTAMÁL
Síðasta þingdaginn var aðallega unnið að því að kom-
ast að niðurstöðu um það, hvað helzt mætti ráða af um-
ræðum og störfum fundarmanna undanfarna daga og
hvað gera mætti til þess að auka aðsókn að þeim stofn-
unum, sem annast menntun kennara. Fundarmenn voru
sammála um það, að vegna þess, hve aðstaða væri mis-
jöfn í löndum þeirra — og þá einkum vegna mismunandi
góðrar alþýðumenntunar og skólakerfis — þá yrði hvert
land um sig að haga aðgerðum sínum í þessum efnum
eftir því, sem hentar og við getur átt í hverju landi. Hins
vegar var talið, að þing þetta hefði sýnt, að eftirtalin
atriði mundi mega leggja til grundvallar til úrlausnar
vandamáli því, sem um hafði verið fjallað á þinginu:
1. Laun og kjör kennara verði sambærileg við laun ann-
arra embættismanna, miðað við menntun þeirra og
starfstíma.
2. Skólahús, áhöld og hjálpargögn verði svo vel úr garði
gerð, að þar fáist sómasamleg starfsaðstaða fyrir
kennara og nemendur.
3. Fátækum nemendum, sem sýna góða hæfni til kenn-
aranáms, verði veittir námsstyi’kir og/eða lán. Til
mála kæmi, að jafnframt yrði þeim gert að skyldu
að kenna ákveðinn árafjölda, þar sem helzt er þörf
fyrir þá.
4. Kennarar barna og unglinga fái menntun sína fyrst
og fremst í kennaraskólum.
5. Auk þess, sem krafizt verði yfirleitt ákveðins prófs
úr miðskólum til inngöngu í 1. bekk kennaraskóla,
verði nemendum gefinn kostur á undirbúningsnáms-
skeiðum, er ljúki með inntökuprófi.
6. Nemendur verði eigi teknir yngri en 17—18 ára í 1.
bekk kennaraskóla.
7. Námstími stúdenta í kennaraskóla verði a. m. k. 2—•
3 ár.