Menntamál - 01.08.1960, Qupperneq 30

124
MENNTAMÁL
sem flestir mundu telja óvilhallan, af því að hann á ekki
að kenna börnunum sjálfur.“
Ad. 12. Alkunna er, að fjölmargir stúdentar keppa
ekki að háskólaprófi. Þótt þeir hafi að mörgu leyti betri
menntun en aðrir, eru þeir oft og einatt ekki samkeppnis-
hæfir sem skrifstofu- eða verzlunarmenn, vegna þess að
þá skortir menntun í hagnýtum námsgreinum. Vart er
við því að búast, að Háskólinn stofni til námskeiða fyrir
stúdenta, sem svo er ástatt um. Virðist eðlilegast, að
menntaskólarnir færi verksvið sitt út að þessu leyti.
Ad. 13. I skipunarbréfum nefndarmanna var gert ráð
fyrir því, að Skólamálanefnd fjallaði um sérskóla (hús-
mæðraskóla, iðnskóla). Var þetta efni rætt nokkuð í nefnd-
inni, en sú skoðun kom fram, að eðlilegra væri, að sér-
fróðir menn um málefni þessara skóla fjölluðu um mál
þeirra. Um iðnskólana er einnig rétt að taka fram, að
nemendaval þeirra er háð ákvæðum iðnlöggjafarinnar,
sem er þjóðfélagsvandamál, er fleiri aðilar þyrftu um að
f jalla.
Verulegs ósamræmis gætir um inntökuskilyrði í ein-
staka sérskóla — fleiri en þá, sem hér hafa verið nefndir
— og ber nauðsyn til að samræma þau.
Ad. U. Ákvæði laga um gagnfræðanám nr. 48, 7. maí
1946, eru óskýr, hvað þetta atriði snertir. Eiga ákvæði
þessi rót sína að rekja til þess tíma, er ekki var til í land-
inu neinn skóli, sem miðaði sérstaklega að því að búa
kennaraefni undir kennslu á gagnfræðastigi. Má gera ráð
fyrir, að kröfurnar um menntun kennara séu af þeim sök-
um ónákvæmt skilgreindar og nánast bending um, að
hverju skuli stefnt.
Nú hefur Heimspekideild Háskólans m. a. verið skipu-
lögð til þess að gegna þessu hlutverki, og virðist því eðli-
legt að miða við þær kröfur, sem gerðar eru til B.A.-prófs
með kennararéttindum, sem lágmarkskröfur um full kenn-
araréttindi á þessu skólastigi. Virðist fræðslumálastjórn-