Vorið - 01.12.1968, Page 13

JÓLAMINNING
Hljóð við rokkinn oft hún amma sat
eða verpti skó og bætti fat.
Prúður drengur lítill læddist þá
ljúfrar ömmu til með barnsins þrá.
Amma, viltu sögu segja mér?
Sæll ég blusta’ í rökkrinu hjá þér.
Þegar dvel ég einn við ömrnu kné,
ótal fagrar myndir þá ég sé.
f
Nálgast óðum jólin, barnið blítt,
bráðum söngvar þeirra hljóma vítt.
Ljóssins hátíð lýsir, öUum kær,
lífið verður betra, fegurð grær.
VORIÐ 155