Vorið - 01.12.1968, Blaðsíða 33

um manni, en ég skal gefa fógetanum
4000 krónur, ef hann tekur heldur
snjóinn hans Antons. Og þaS er al-
eigan. (Óli inn.)
FÓGETI: Þegar ég hugsa mig nú bet-
ur um, Pétur minn, þá held ég acf það
sé nú blettur hjá honum Antoni með
eins fallegum snjó og hjá þér.
ÓLI: Pabbi á 5000 krónur inni í skáp.
Er hann ekki ríkur.
FÓGETI: En það fæst áreiðanlega ekki
nema á 2—3 vagna af þessum bletii
hjá honum Antoni. Þú verður að fara
með hitt, Pétur.
PÉTUR: (Sækir peningana í skápinn.)
Hana, þér getið fengið þessa peninga,
ef ég slepp.
FÓGETI: Þakka þér kærlega, Pétur
minn. Sennilega er snjórinn svo djúp-
ur hjá honum Antoni, að það nægi.
Jæja, vertu blessaður, Pétur minn,
og þakka þér fyrir þægilegheitin.
(Klappar á kollinn á Óla.) Hérna, þú
mátt eiga þessa krónu. Þú ert mynd-
arpiltur. Og þakkaðu nú fyrir þig,
svona já. (Tekur í hönd Óla og fer.)
ÓLI: Hæ, pabbi. Eg á krónu, ég á
krónu. Maðurinn gaf mér krónu.
Tjaldið.
Hjörtur Hjálmarsson.
MÁNINN ER KOMINN UPP.
Já, alls sérðu 20 mána á þessari mynd. Og tvö pör af þeim eru jafn-
stór.
Getur þú — auðvitað án þess að' nota reglustikn eða önnur hjálpar-
meðöl — séð, livaða tvennar myndir eru jafnstórar?
VORIÐ 175