Vorið - 01.12.1968, Síða 49

Ú R HEIMI BARNANNA
ÞEGAR ÉG FÓR TIL TUNGLSINS
(Ritgerð vorið 1967)
Þegar ég heyrði í viðtækinu, að hægt
væri að skjóta eldflaug til tunglsins,
datt mér í hug að fara þangað í sumar-
leyfi.
Ég fór því að leita að manni, til þess
að fara með mér. Eftir nokkra leit fann
ég hann. Hann hét Gústi.
Við lögðum strax af stað í flugvél
til Bandaríkjanna og til Kennedyhöfða
en þar átti að skjóta okkur á loft í
,.Cosmos IV“.
Ferðin til lunglsins tók hálfa aðra
klukkustund og gekk ferðin vel nema
hvað Gústi fékk hálsbólgu.
Lendingin gekk prýðilega og lenti
„Cosmos IV“ mjúklega í gosgíg.
Við Gústi fórum strax að skoða okk-
ur um og sáum við mörg þúsund engi-
sprettur, sem réðust á nestið okkar, sem
við höfðum lagt frá okkur á steingerf-
ing.
Við flýttum okkur að ná nestinu og
hröðuðum okkur að því búnu inn i
geimfarið.
Við settum í gang og fórum burt af
tunglinu.
Á leiðinni til jarðar, gerðist það
óhapp, að við urðum benzínlausir. En
þá létum við geimfarið bara síga í fall-
hlíf til jarðar.
Við lentum í Kyrrahafinu og kom
„Esja“ og sótti okkur og fór með okkur
lieim til Breiðdalsvíkur.
Magmís Sigurðsson, 11 ára.
MORGUNN í LÍFI 12 ÁRA STÚLKU
„Olga mín, vaknaðu! Þú verður of
sein í skólann, ef þú flýtir þér ekki.“
Olga Gísladóttir opnar augun með
erfiðismunum og stynur upp: „Alltaf
að vakna á hverjum morgni. Uff.“
Hún stendur þó upp, vill síður verða
of sein í skólann. Síðan klæðir hún
sig í fötin í flýti og fer fram í eldhús
til mömmu.
Olga er tólf ára hnáta, lítil vexti, með
VORIÐ 191