Vorið - 01.12.1970, Side 36

í 33 þúsuncl feta hæð, flugstjóri væri
Skúli Magnússon og yfirflugfreyja Sig-
ríður Valdimarsdóttir. Flugvélin er í
eigu Flugfélags lslands og er þota af
gerðinni Boeing 727 og ber nafnið
„Gullfaxi“. Þegar við höfðum flogið
dálítinn tíma var okkur boðið fram í
sljórnklefann. Er þangað kom brá mér
ónotalega, því að flugstjórinn og menn
hans sátu og voru að lesa blöð. En ég
þurfti ekkert að óttast, því að flugsljór-
inn sagði að „ósýnilegi flugmaðurinn“
stýrði núna. Annars skildi ég ekkert í
öllum þessum tökkum og tækjum. Seg-
ir svo ekki af ferðum okkar fyrr en við
lendum á Lundúnaflugvelli, en vegna,
þoku sáum við lítið af heimsborginni.
Þar stigum við út úr flugvélinni og
komum inn í sal þar sem vegabréfaskoð-
unin fór fram. Að henni lokinni konium
við svo inn í annan sal þar sem töskurn-
ar komu til okkar á færibandi. Er við
höfðum handsamað þær, fórum við út í
tveggja hæða strætisvagn og ók hann
okkur á endastöðina, síðan tókum við
leigubíl að „Cranley Gardens hotel“ þar
sem við ætluðum að hafa samastað með-
an við dveldum í London. Þegar við
komum þangað fórum við upp í her-
bergi til að taka upp úr töskunum. Þeg-
ar við vorum að ljúka við það var bank-
að, og í dyrunum birtust þeir Sveinn og
Grímur. Sagði Sveinn okkur að í dag
færum við í verzlunarferð, og yrði far-
ið með neðanjarðarlest í mesta verzlun-
arhverfi Lundúna. Er þangað kom var
keypt og keypt, og um kvöldið voru allir
orðnir svo þreyttir, að þegar við vorum
búin að borða fórum við heim í hótel og
hvíldum okkur. Morguninn eftir vökn-
uðum við snemma. Veðrið var gott, hlýtt
en skýjað. Kl. 8 fórum við niður og
fengum okkur morgunverð en að því
loknu fórum við með neðanjarðarlest
að „Tower of London“. Þar var nú
margt að sjá! Fyrst sáum við leiðsögu-
mann, liann þvaðraði heil ósköp og
sagði t. d. að í „Tower“ væru alltaf
hafðir 6 vængstýfðir hrafnar og það
væri hans verk að gæta þeirra. Eftir
þetta var hann einungis kallaður
„Hrafna-Flóki“. Því næst fórum við í
vopnasafnið. Þar voru brynjur bæði fyr-
ir menn og hesta. Er við höfðum skoðað
allt þar, fórum við í skartgripageymsl-
una, þar sem gimsleinar krúnunnar eru
geymdir. Þar sáum við m. a. kórónu
Elísabetar II. Kórónan er úr hvítagulli,
alsett rúbínum, safírum og gimsteinum.
Margt fleira sáum við í „Tower of
London“, sem of langt yrði upp að telja.
Er við gengum út úr „the Tower“ mætt-
um við tveimur einkennisklæddum lög-
regluþjónum með þessa líka voða hjálma
á höfðinu. Sagði Sveinn að lögreglu-
þjónarnir á Akureyri og í Reykjavík
yrðu heldur virðulegri, ef þeir fengju
slík höfuðföt. Því næst fengum við okk-
ur bíl og ókum að Flugfélagi Islands í
Piccadilly. Þar hittum við mann, sem er
landskunnur fyrir útvarsþætti sína
„Lundúnapistilinn“, sem sagt Pál Heið-
ar Jónsson. Hann bauð okkur inn á skrif-
stofu sína og spjallaði lengi við okkur.
Því næst sagði hann okkur hvaða leið
við ættum að fara að „Westminster
Abbey“. Sú leið lá framhjá mörgum
styttum og gegnum fagra skemmtigarða.
Að lokum komum við niður að „West-
minster Abbey“ þar sem svo að segja
178 VORIÐ