Heima er bezt - 01.08.1963, Blaðsíða 7

HALLGRÍMUR FRÁ LJÁRSKÓGUM:
Svipleiftur af söguspjöldum
(Framhald)
Þrjátíu fyrirsát fremja,
fella skal vopndjarfa bræður.
— Draumfarir náttar dirfa.
Dagurinn lyktum ræður.
Orrusta. — Tíu gegn einum,
ærinn er munur til flótta.
Hugdirfð og hreysti ráða,
hetjur kenna ei ótta.
Vígsgleði vakir í brjósti,
valur á jörðu fellur,
maður stendur gegn mönnum,
móður í brjósti svellur.
Kolur kallar sig jafnan
Kolskegg til allra víga,
rayna skal nú til raunar
hvor rekkurinn fyrr mun hníga.
Kolskeggur vígreifur veifar
vopni að Kol af fimi,
saxið að fæti flýgur,
— fer um hetjuna svimi.
„Eigi þarf á að líta,
af er — Kolur, þinn fótur.
Vænt er þú verður ei framar
á víganna ferli skjótur.“
Kolur á stúfinn starir,
stynur og dauður hnígur.
Hafið er Heljargjaldið.
— Hrafn yfir náinn flýgur.
Fallinn er Hjörtur — en fjórtán
fjandmenn þar liggja vegnir,
sextán af hólmi hörfa
hæddir, en lífi fegnir.
Einn kafli úr svipríkri sögu.
Saxið og atgeirinn. Gunnar
og Kolskeggur. Aðlöðun efnis.
Örlög. Fornsagnabrunnar!
Heima er bezt 267