Heima er bezt - 01.11.1984, Page 16
Neisti, sá fljótasti norð-
an heiða fyrr og síðar.
Fyrstir í mcirk, hinir
koma bráðum. Alli á
Oðni Jóns í Vatnsleysu,
,,og þá þurfti ekki að
óttast að hreinsað væri
úr hófum framan í
mann".
og vill kaupa hann, en ég segist ekki selja. Hann biður mig að sýna sér hestinn og ég geri það, en þegar ég
ríð honum af stað, segir Þorsteinn:
„Hvað myndi nú svona hestur kosta ef falur væri?“
Ég segi svona 10.000.-, en þegar ég kem til baka réttir kallinn mér peningana. Ég hélt ég hefði nefnt
svo háa tölu, að engum dytti í huga að hlusta á það, þarna var ég ófullur og allsgáður, en of fljótfær,
Þorsteinn fór með hestinn.
En ekki lánaðist honum hesturinn, og tók kona hans af með það að Þorsteinn rið; hestinum, hann
hringir í mig og spyr hvort mér sé sama þó hann selji hestinn Ásbirni Ólafssyni heildsala í Reykjavík, á
geysilegu verði, ég kvað það í lagi.
Nú líður og bíður og ég veit ekki neina sögu af Blika fyrr en á Landsmótinu að Þingvöllum 1958, þar
eru menn að leika sér að kvöldi til og er Ásbjörn á Blika og menn eru náttúrulega að teyga. Ásbjörn er á
klárhestinum og þykir súrt í broti að geta ekki lagt, en ætlar að reyna að níða eitthvað úr Blika, en sá
móskjótti hendir þá Ásbirni.
En þegar hann stendur upp er hann brjálaður í reiði og segist vilja selja þessa helvítis truntu strax, en
þar er þá staddur Árni vinur minn Magnússon og spyr hvað hann eigi að kosta. Það voru fjögur þúsund
krónur, og Árni borgar á staðnum og tekur hestinn.
En ég veit ekkert fyrr en ég kem niður í Léttistjald og sé þá, að Bliki er bundinn hjá tjaldinu hans Árna,
snara mér að Árna og spyr hvort hann vilji selja mér hestinn. Þá segir Árni:
„Já til þess keypti ég hann.“ Já, þannig eru drengskaparmenn. Daginn eftir hafði Ásbjörn upp á mér
og vildi kaupa Blika aftur, og bauð feikna verð í hann, en hann var ekki seldur aftur.
Fljótasti hestur sem ég hef hleypt var Neisti gamli, hann var alltaf síðastur af stað, en hann fór fram úr
öllum, og það hefur enginn hestur tekið jafn mörg verðlaun hér í Eyjafirði og hann.
Svo voru þeir grimmir bæði Logi og Bliki, en ég hefi líka hleypt mörgum hestum fyrir aðra og fært
mörgum skraut á veggina, til dæmis Stjarna frá Hvammi, og íslandsmethafanum í 800 metrum, Cesar, á
sínum tíma.
Nú er að renna upp öldin önnur á kappreiðavellinum, knapar eru sagðir stinga hestana með
hóffjöðrum eða sprauta þá, en mínir hestar voru vinir mínir og hlupu sem slíkir. Ég get líka sagt þér að
! ég sakna veðbankans til þess að hleypa lífi í tuskurnar meðal áhorfenda.
Einu litlu atviki skal ég segja frá sem mér þótti vænt um, en þá var ég að hleypa út í Svarfaðardal, og
var með Stjörnu frá Garðshorni. Þegar ég reið út völlinn sagði Ármann Gunnarsson sem var þulur:
„Þarna fara út völlinn tvær Stjörnur,“ og sú kynning var látin duga, enda sýndi merin að hún stóð undir
nafni.
Það hafa svo sem líka verið hnefar á lofti á kappreiðavellinum, því eins og þú veist að „enginn er
öfundarlaus maður“. Einu sinni á vorkappreiðum Léttis tóku sig saman nokkrir ungir menn og ætluðu
að hnekkja veldi mínu á vellinum.Ég vissi af þessu en var nú ekki smeykur við þá, því ég var á Stjarna fra
Hvammi, sem síðar fór í Syðra-Holt til Sigurðar og lék eitt aðalhlutverkið í kvikmyndinni „Land og
synir“ og var yndisgæðingur. Jæja þegar ég er að ríða suður völlinn, kallar Hreinn heitinn Þorsteinsson
á eftir mér:
„Þú verður siðastur sköllótti andskoti.“
Ég ansaði nú ekki, en svo fór að ég vann, en þeirra hestur ungu mannanna varð síðastur í úrslita-
336 Heima er bezt