Æskan - 01.05.1964, Blaðsíða 2

íííiiíiiiiiíiiIiiiiiiiiiiiiíii.iii iiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiáiiiiiaiiáiiaiiiiiiiiiiii<iiiiiiit.i)iiiijiiiiaiii|iiiiiiiMiiiiiiii'iiiiiiiiiiiiiiiii>iiiiiiiiii<iiiiiiiaiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiir,iiiiuiiiiiiiiiiiii<ii"*,ll">
...........................................................................................aiIInillaiilliiilallallIilallailillail<ll.IIIIIainiiiii"l,*<<”
Rítstjóri: GRÍMXJR ENGILBERTS, sími 12042, pósthólf 601. — AfgreiðsIumaSur: KRISTJÁN GUÐ- 1964
MUNDSSON, sími 23230. - Blaðið kemur út einu sinni í mánuði. - Árg. kr. 150.00. Gjalddagi er 1.
65. árg.
5.-6. tbl.
apríl. Afgreiðsla: Kirkjutorgi 4. Sími 14235. Utanáskrift: ÆSKAN, pósthólf 14, Reykjavík. - Útgefandi:
Stórstúka íslands. - Myndamót: Prentmyndastofa Helga Guðmundssonar. - Prentun: Prentsm. Oddi h.f.
Maí—'i“nl
ESKAN

lllllll1*
Bjarni Guðmundsson, blaða-
fulltrái ríkisstjórnarinnar,
skrifar:
Okkur Æskunni liefur löng-
um verið gott til vina. Ég hef
sjaldan verið glaðari en þegar
mér tókst að afla mér fjár til
áskriftar að þessu ágæta barna-
blaði.
Síðan eru bráðum fimmtíu
ár, en „fornar ástir fyrnast
seint“. Enn hef ég fjarska gam-
an af að fletta Æskunni, þó að
ég lesi nú ekki lengur allt inni-
baldið með sömu áfergju og
áður. Sérstaklega finnst mér
ástæða til að óska blaðinu til
hamingju með útlit, frágang og
ötula, lifandi ritstjórn, því oð
barnablöðum ber, eigi síður en
öðrum blöðum, að hafa vak-
andi auga á samtíðinni, láta
sér „ekkert mannlegt óviðkom-
andi“.
Ég sendi Æskunni hugheilar
kveðjur og óska öllum lesend-
um hennar, ungum sem göml-
um, farsæidar og blessunar.
Bjarni Guðmundsson.
HVAD SEGJA ÞEIR?
Hafliði Jónsson, garðyrkju-
stjóri Reykjavíkurborgar,
skrifar:
Þótt Æskan eigi 65 ár að baki,
þá ber liún þess engin merki.
Hún er jafnvel yngri nú, bæði í
sjón og reynd en hún var fyrir
30—40 árum, þegar ég kynntist
henni fyrst. Þá var mikil eftir-
vænting að bíða þess, að póst-
urinn kæmi með næsta tölu-
blað.
Og enn i dag er beðið, en nú
eru það synir mínir sem bíða.
Ég hef elzt að árum, eins og
Æskan, og er bæði eldri en hún
i sjón og reynd, en þó ekki svo
gamall, að ég sé hættur að hafa
gaman af, að fylgjast með því,
sem Æskan hefur að flytja.
Synir mínir spyrja í dag:
„Hvernig endar sleðaferðin hjá
Bjössa bollu?“
Sjálfur er ég of gamall til að
r--------------------\
Hafliði Jónsson
---------------------------^
spyrja, vegna þess að reynslan
hefur sannað mér, að ævintýri
Æskunar eiga sér engan endi.
Þau hefjast ætíð að nýju með
hverjum þegn, sem á íslandi
fæðist.
Hafliði Jónsson.
ÁVARP
Fjallkonunnar.
•
Ljóð eftir Tómas Guðmundsson,
fiutt af Önnu Borg Reumert,
af svölum Alþingishússins
í Reykjavík 17. júní 1948.
Ó, unga þjóð mins draurns, kom frjáls á jund
þíns fagra dags, er rís úr bláum unnum
með gullna jökla, glóbjört elfarsund
og glaðan söng i þúsund lágum runnum.
Svo yndislega vorið viljar þín.
Samt veiztu, að hvert þess blóm, sem fegurst sktt/h
er vaxið upþ af ástúð, harmi og tárum
þins eigin fólks á þúsund löngum árum.
Ó, fólk mins lands, hvað flyt ég þér að gjöf?
Eg flyt þér vorsins óróleik i blóðið,
þann konungsdraum, er stiklar stjörnuhöf,
þann stolta grun, sem yrkir dýrsta Ijóðið.
En lát þú heldur ekltert. ögra þér
til andstöðu við það, sem helgast er:
Þá manndómslund, er frjálsum huga fagnar
en jlœrð og hatur knýr til gleymsku og þagna> ■
Svo ver, min þjóð, til vorsins fylgdar kvödd.
Svo vígist þér hinn ungi júnídagur,
er mœlir til þin íslands innstu rödd
og öllum sumrum ris jajn hjartans fagur.
Og vit, að aðeins vorsins hjarlalag
fær vœnst að eignast svona bjarlan dag.
Ó, lát hann vaka yfir œttjörð þinni.
Geym ástúð hans og tign í sviþ og minni.
Tómas GuðmundsSoN.
150