Æskan - 01.05.1964, Blaðsíða 18

Nú Varð litla lambið þögult dálitla stund
og horfði hálf óttaslegið á strákinn á hest-
inum. Allt í einu sneri það sér að mömmu
sinni og sagði ákveðið: „Mamma, þetta
hlýtur að vera reglulega vondur strákur.“
„Af hverju heldurðu það?“
„Af því að hann fer svona illa með hest-
mn.
„Það er ekki bara þessi strákur, sem ger-
ir þetta. Þetta gera allir strákar, þegar þeir
geta náð í hest.“
„Þá eru allir strákar vondir.“
„Þeir þurfa ekki endilega að vera vond-
ir fyrir það. Þetta gera líka margir full-
orðnir.“
„Þá eru þeir líka vondir.“
„Ætli það sé nú víst? Þetta gera hest-
arnir fyrir mennina, annars fengju þeir
kannski ekkert að borða, þegar veturinn
kemur og ekkert gras er til, eins og ég
hefi víst sagt þér einhvern tíma áður.“
/
„Eg skal bara segja þér það, mamma, að
ég skal aldrei láta strák eða fullorðna sitja
svona á bakinu á mér, þó að ég fái ekkert
að borða um veturinn.“
Nú. gat mamman ekki stillt sig um að
brosa svolítið. „O, þeir gera það áreiðan-
lega ekki, því að þú getur ekki borið þá á
litla bakinu þínu.“
„Það er ágætt.“ Nú var drengurinn koiri'
inn fram hjá litla lambinu og mömmu þess.
„Farðu nú að kroppa og vertu ekki leng'
ur að þessu masi,“ sagði mamman ákveð'
in. Litla lambið hlýddi og fór að slíta upp
nokkur strá, en leit þó við og við upp, til
að horfa á eftir dreno-num. Allt í einu hiisti
o
það litla höfuðið og hoppaði svo upp í loft-
ið og út á hlið.
„Af hverju ertu nú að hoppa?“
/ (t
„Eg hef svo ákaflega gaman af þessu.
„Gaman af hverju?“
„Auðvitað að hoppa.“
„Já, þetta gerði ég, þegar ég var lítil
„Varst þú einu sinni lítil ?“
„Já, auðvitað. Eg var einu sinni lítið
lamb.“
„Hvað er að heyra þetta! Ja, Jretta vai
gaman að heyra, ha, ha, ha!“ sagði htla
lambið og skellihló. „Verður Jrú svo aftui
lítil einhvern tíma?“
„Nei, það verð ég ekki. En þú átt efti'
að stækka og verða kannski eins stórt og
ég, ef þú sýnir dugnað við að borða nóg11
mikið.“
CHKHKHKHKHKHKHKHKHKHKHKHKHKHKHKHKHKHKHKHKHKHKHKHKHKHKHKHífíííí1
ChKKhKhKhKhKhKhKHKHKhKhKhKhK
166