Æskan - 01.01.1965, Blaðsíða 43

BJÖSSI BOLLA
Teikningai: J. R. Nilssen. — Texti: Johannes Farestveit.
1. Bjössi fer út í kartöflugeymslu að
sækja kartöflur. Þegar hann kenrnr til
baka hefur lifrin aldeilis brunnið við á
pönnunni. „Nú ligg ég laglega í þvi,“
hugsar Bjössi. „Ekki get ég gefið köri-
unum þetta viðbrennda óæti. — 2. Bjössi
leitar lúsarleit um allt eldhúsið að ein-
hverju matarkyns, en það ber engan ár-
angur. Hann sér veiðistöng standa þarna
uppi við vegg, og dettur í liug að fara
niður að ánni og rcyna að veiða nokkr-
ar fiskbröndur, en sér strax að það
muni taka of langan tíma. — 3. Bjössi
finnur að síðustu launsnina: í krók
frammi í ganginum rekur hann augun
i hrúgu af gömlum, aflóga gúmmístig-
vélum. Hann hefst handa við að búta
niður stígvélin. Sum þeirra eru brún,
ekki ólik lifrinni á litinn. — 4. Þegar
Bjössa finnst hann hafa fengið nóg í
miðdagsmatinn og hefur brytjað þenn-
an óþverra i mátuiega hita, skellir hann
öllu á pönnuna og blandar brenndum
lifrarbitunum saman við. Svo býr hann
til sósu á allt saman og lætur sósulit i.
Já, þá er nú veizlan tilbúin! — 5. Bjössi
leggur nú á borð og allt er tilbúið þeg-
ar skógarhöggsmennirnir koma i mat-
inn. Þeir setjast nú við þessar kræs-
ingar og eru orðnir heldur betur svang-
ir. „Aldrei hef ég vitað svona ólseiga
lifur,“ segir einn mannanna. „Maður
gæti ætlað að þetta sé vindþurrkuð lif-
ur úr ellidauðum fil.“ Þeir hamast við
að sarga þetta ómeti i sundur, og ekki
er von að vel gangi. — 6. „Mér finnst
vera eins og gúmmibragð af þessu,“
segir einn. Annar segir hlæjandi: „Ef
til vill liefur fillinn gengið á gúmm-
stigvélum 1“ Meðan mennirnir cru að
gera að gamni sínu og rannsaka þennan
skrítna mat, sem er auðvitað alveg óæt-
ur, stanzar bill fyrir utan kofann. Út
úr bilnum stígur hinn rétti kokkur —
matseljan, sem von var á —.
Eigandi þessa blaðs er:
39