Æskan - 01.09.1968, Blaðsíða 32

Gauti Hannesson:
Handavinna
inu. Gott cr l)á að þckkja ofur-
lítiS til þcirra liluta, scm not-
aðir eru við þcssa vinnu. Hér
á myndinni sjáiS ])ið nokkra
pcnsla, kíttisspaSa og límkúst.
Einnig cru þarna hamar og
naglbítur, slípistcinn og ryk-
kústur.
Séu penslarnir nýir og ónot-
aðir, er gott að láta ]>á liggja i
vatni svo scm cina nótt, áður
cn l>cir eru notaSir, því að þá
er hægt að ná úr þeim lausum
liárum, sem annars mundu
lcnda í málningunni. Séu nagl-
ar eða lykkjur í veggnum, sem
á að mála, er rétt að draga þá
Við málum fyrir mömmu.
Börn, sem orðin eru 12—14
ára gömul, geta vel hjáipað
mömmu sinni og pabba, cf
eitthvað þarf að mála á heimil-
út, sé það lykltja, má ná henni
út með því að bregöa nagla
þvert í gegnum hana (sjá
mynd). Hctt cr að slípa vcgg-
inn vcl, eða það sem mála á,
annaðhvort með slípisteininum
eða frckar fínum sandpappír.
Þá þarf að sparsla eða liítta í
allar holur og aðrar ójöfnur,
og þegar sparslið er orðið þurrt
þarf að blettmála yfir það. Ef
þið ætlið að mála á trévegg,
sem ekki hefur verið málaður
áður, þarf einnig að blettbera
kvistina með kvistalaklii eða
pólitúr, áður en málað er.
Gott er að liafa tómar blikk-
dósir við höndina, þvi að
stundum þarf að l)landa litina
og einnig kemur fyrir, að sía
þarf málninguna, einkum ef
hún hefur staðið einhvern tíma
og loft komizt að henni. Sem
síu má nota silkisokka, sem eru
orðnir ónýtir sem sokkar.
Þegar liætt er vinnu við
málninguna, þarf að gæta þess,
að málningin þorni ekki i
penslunum, og eru þeir venju-
legast látnir standa niðri i dós
með vatni í. Þá kemst ekki
loft að þeim hluta þeirra, sem
málningin er i. Bczt er þó að
liafa gat á pcnsilskaftinu og
stinga þar i gcgn vírteini, sein
svo liggjir á hörmum dósarinn-
ar (sjá mynd). Það fer betur
með ltárin i penslinum, að
þau snerti ckki hotn dósarinn-
ar. Gæta skal þess að hella smá-
skammti af terpentínu yfn'
málninguna, sem geymast skal
yfir nótt eða lengri tíma. Auð-
vitað þarf að gæta þess einnig
að þrýsta lokinu á málningar-
dósinni þétt á. Sé þetta hvort-
tveggja gert, er síður hætt við
að skán myndist ofan á máln-
ingunni.
Ætíð þarf að gæta þess, a'ð