Æskan - 01.12.1987, Page 68

Skeleggur
skógarhöggsmaður
81. Allt I einu rennur upp Ijós fyrir Bjössa. — Ég
lagði af stað til að sækja jólatré. Að leiðangri
loknum hef ég hitt og þetta í höndum — en ekk-
ert tré. Og tíminn er orðinn allt of naumur til að
fara á skóg að höggva við.
82. Bjössi ber sig upp við Óla. — Áttu nokkurt
tré eftir? — Nei, en það vill svo vel til, segir Óli
glettnislega, að lítill þybbinn jólasveinn gaf mér
jólatré í dag. Það er úr plasti og þrífst jafn vel inni
og úti.
84. Fjölskyldu Bjössa kemur skreytt plasttréð
undarlega fyrir sjónir. Allir væntu þess að fá ilm-
andi grenitré úr skóginum. — Af hverju. . .? —
Það segi ég ykkur seinna, segir Bjössi. Ævintýr-
in elta mig og einatt kemst ég í hann krappan.
Það vill til að ég hef ráð undir rifi hverju! En tök-
um nú fram skartklæðin svo að við getum dans-
að kringum þetta forláta jólatré. . .
83. Bjossi lumar a marsipangrisum og fleira
góðgæti (samur við sig, vinur vor kær!) sem
nota má til að skreyta tréð. Þegar heim kemur
réttir hann móður sinni tréð, undurblíður og sak-
leysislegur á svip. — Hvar hefur þú verið? spyr
hún. — Ég fór að sækja jólatré, mamma mín. . .
68
Texti: Olav Norheim og Hákon Aasnes
Teikningar: Hákon Aasnes