Æskan - 01.01.1992, Blaðsíða 54

VINAFÁ
Kæra Nanna Kolbrún!
Þetta er í þriðja skipti sem
ég skrifa. Mér hefur aldrei
verið svarað. Viltu vera svo
góð að svara mér núna?
Ég er ellefu ára og á fáa
vini. Stundum reyni ég að
eignast vini en allir snúast
gegn mér. Ég hef ekki gert
krökkunum neitt. Stundum
kenna þeir mér um að ég hafi
stolið, logið eða meitt - já,
bara allt sem hægt er að
kenna öðrum um. Ég hef
reynt það sem ég hef getað til
að losna undan þessu en allt
mistekst.
Ég er hrifin af strák sem er
tveimur árum eldri en ég. Við
þekkjumst dálítið og tölumst
stundum við. Strákarnir í
bekknum mínum vita að ég
er hrifin af honum. Einu sinni
sögðu þeir honum það. Hann
leit á mig en sagði ekki orð.
Hvað á ég að gera?
Hvað lestu úr skriftinni?
xixixixix
Svar:
Það var gottað þú gafst ekki
upp á að skrifa. En það er mjög
erfitt fyrir mig að velja fáein bréf
til að svara hverju sinni. Öllum
bréfriturum er mikið niðri fyrir
og þeir biðja mig ákaft um að
svara sér. Eg get því miður ekki
svarað öllum.
En það er ekki árangurslaust
að skrifa þó að bréfið birtist ekki.
Oft er besta hjálpin fólgin í því
að setjast niður og skrifa. Það
er ótrúlega margt sem skýrist
þegar búið er að skrifa á blað
hvernig manni líður. Þess vegna
finnst mörgum unglingum og
fullorðnum gott að halda dag-
bók. Það er alls ekki nauðsyn-
legt að skrifa í dagbókina á
hverjum degi. Það gerirgagn þó
að einungis sé skrifað eftir þörf-
um.
Mér virðist, af bréfi þinu að
dæma, að þú sért komin í hlut-
S 8 Æ S K A N
verk syndasels. Erfitt er að skýra
hvernig það gerist. Stundum eru
það krakkar með lélegt sjálfs-
traust sem lenda í þessu hlut-
verki, krakkar sem eiga erfitt
með að standa föst á sínu. Þá
finna félagarnir þar veikan blett.
En maður getur „orðið alveg
gráhærður“ afað reyna að finna
ástæður fyrir þessu því að yfir-
leitt er bara um getgátur að
ræða.
Ég held að þú eigir að gefa
þér tíma til þess að athuga þetta
nánar. Þá væri best að hætta að
sinni að reyna að eignast vini
og taka upp þá iðju að skrifa í
dagbók. Þar getur þú lýst atvik-
um og hugleiðingum þínum.
Dagbokina getur þú lesið eftir
nokkurn tíma. Þannig færð þú
yfirlit yfir hvað er að gerast og
getur valið nýjar leiðir í sam-
skiptum við krakkana. Einnig
getur þú rætt við kennara þinn
um þessi vinamál og fengið
gagnlegar bendingar frá honum
um hlutverk þitt í hópnum í skól-
anum.
Á meðan þú ert að átta þig á
tilfinningum stráksins skaltu
reyna að dylja að þú sért hrifin
af honum. Hópurinn getur not-
að sér það til að særa þig - ef
þú ert íþví hlutverki sem þú lýs-
ir. Þú gefur líka höggstað á þér
ef þú talar of opinskátt um sjálfa
þig og þín hjartans mál. Haltu á-
fram að ræða við strákinn og
reyndu að kynnast honum sem
best. Ef eitthvað býr að baki þá
kemur að því að þið finnið ykk-
ur eitthvað skemmtilegt til að
gera, eitthvað sem þið hafið
bæði áhuga á. Góðir vinir ræða
saman, hlusta á tónlist, fara í bíó
saman eða í sund, skíða- og
skautaferðir. Möguleikarnir eru
óþrjótandi.
Skriftin er mjög læsileg og
þér lætur vel að tjá þig í rituðu
máli.
ALGJÖR UNGLINGUR
Kæra Nanna Kolbrún!
Ég á í vandræðum með pabba
minn. Hann er alltaf að grínast -
líka þegar ég tala við hann í alvöru.
Svo má ég ekki gera eða segja
neitt þá byrjar mamma að öskra.
Ég er alveg að fara á taugum.
Ég er hryllilega bráðþroska, lík-
amlega og andlega.
Hvað á ég að gera? Ég er að
verða algjör unglingur.
Getur þú lesið úr skriftinni?
Ein taugaveikluð.
Svar:
Líklega er það rétt hjá þér að
unglingsskeið þitt sé að nálg-
ast. Það tímabil getur verið erfitt
bæði fyrir foreldrana og ungling-
inn. Pabba og mömmu finnst
barnið þeirra enn þá vera barn
og koma fram við það sam-
kvæmt því. Unglingum finnst oft
að foreldrar þeirra skilji þá ekki
- eins og þú lýsir í bréfi þínu.
Ég giska á að þú sért ellefu
eða tólf ára. Á þeim aldri fara
breytingar unglingsáranna að
gera vart við sig. Unglingar eru
oft mjög viðkvæmir og lítið þarf
til að koma þeim í uppnám. Þetta
á einkum við ef eitthvað blæs á
móti eða unglingnum finnst að
ekki sé sýndur skilningur á því
sem um er rætt.
Unglingsárin eru mikill
þroskatími fyrir alla. Þá er nauð-
synlegt að unglingar og foreldr-
ar geti rætt saman af alvöru og
í einlægni. Æskilegast er að for-
eldrar og börn þeirra líti á sig
sem samherja á þessum árum
- ekki sem andstæðinga. Ung-
lingar geta haft aðrar skoðanir
en foreldrar þeirra og verið ó-
sammála þeim án þess að gera
þá að óvinum sínum. Þetta
krefst mikils skilnings á báða
bóga og er oft erfitt bæði fyrir
foreldrana og börnin.
Reyndu því að leggja þitt af
mörkum til þess að ekki mynd-
ist gjá skilingsleysis á milli ykk-
ar. Segðu pabba og mömmu frá
vangaveltum þínum og hvernig
þér finnst að vera að þokast í átt
að unglingsárum. Stundum er
mjög fróðlegt og auðvelt að
byrja umræðuna á því að spyrja
þau um unglingsár þeirra og
leiða talið síðan að þér sjálfri og
hvernig þér líður. Hvað er líkt og
hvað er ólíkt? En verið getur að
betur henti að ræða við þau
hvort í sínu lagi og mynda
þanhig gagnkvæman trúnað.
Skriftin er dálítið misjöfn - á
köflum mjög barnaleg en
þroskuð og fullorðinsleg á milli.
Það gæti borið vott um tog-
j