Valsblaðið - 24.12.1964, Blaðsíða 25

VALSBLAÐIÐ
23
leyst út með gjöfum, hverjum marrni
gefin skeið til minnis um leikinn og
félaginu fánastöng með norska fán-
anum. Afhenti okkur gjafimar Reid-
ar Sörensen, sem er mörgum Vals-
mönnrnn að góðu kunnur. Hefur
hann átt sinn þátt i þvi að koma á
samböndum milli Vals og norskra
íþróttafélega, sem ávallt hefur vel
til tekizt. Er Reidar sannkallaður
amhassador Vals í Noregi.
Næsti leikur var leikinn í Sör-
skogbvgda móti samnefndu félagi.
Má segja að þama hafi verið
skemmtilegasti leikur fararinnar, og
sá leikur, sem ég hefi beztan séð hjá
kvennaliðum. Sörskogbygda er eitt
sterkasta liðið í Noregi og var komið
í fjögurra liða úrslit um Noregs-
meistaratitilinn.
Leikurinn fór fram á sandvelli,
sem var mjög góður. Áhorfendur
voru um 400, enda gott veður þó
sólar nyti ekki.
Leikurinn byrjaði strax með mikl-
um hraða og var spil norsku stúlkn-
anna allt miklu öruggara framan af.
Komust þær fljótt yfir og eftir 1 : 4,
3:8 og 6 : 12 í hálfleik leið okkur
ekkert sérstaklega vel Valsmönnun-
um á áhorfendabekkjunum. I seinni
hálfleik lék liðið hinsvegar mun ár-
angursríkara, með ágætu linuspili og
ömggum leik í sókninni. Saxaðist nú
á forskot Sörskogbygda og 4 mínút-
um fyrir leikslok var staðan 12 : 13,
en á síðustu mínútunum fáum við
3 mörk á okkur, öll úr vítakasti.
Leik leiknum þannig 16 : 12, sem
verður að teljast mjög sanngjöm úr-
slit.
Að leik loknum var okkur haldið
kaffihófi, þar sem hverju okkar var
gefinn blómavasi með áletrun frá
Sörskogbygda. Þó lika tæki á kvöld-
ið var samt haldið áfram að dekra
við okkur og var nú farið niður til
Elverum og okkur haldið kveðjuhóf.
Var þar hin mesta skemmtun og
þótti staðurinn, sem var búinn gam-
aldags húsgögnvun, sérstaklega
skemmtilegur. Þama var dansða,
hlegið og masað milli þess sem við
þáðum evitingar þeirra Elverum-
manna.
Á fimmtudegi, áður en lagt var
af stað til næsta áfangastaðar, Kongs-
vinger, voru leiknir tveir leikir A- og
B-lið við Erverum-stúlkumar á as-
faltvelli þeirra. Leikirnir vom stúlk-
unum okkar ekki erfiðir, enda ekki
mikil áherzla lögð á kvennahand-
knattleik í Elvemm. Vann A-liðið
16:4 og B-liðið 11 : 3.
Þótti stúlkunum gaman að leika
þarna, því veðrið var ágætt og eins
var þetta fyrsti leikur þeirra á as-
faltvelli.
Þegar leikjunum lauk fómm við
beint á járnbrautarstöðina, kvödd-
um vini okkar og héldinn til Kongs-
vinger.
Þangað var komið á fimmtudags-
kvöld og búið þar á farfuglaheimili
fram á laugardag. Ekkert markvert
gerðist þarna utan þess að töframað-
ur, sem var samtímis okkur á far-
fuglaheimilinu, hafði hálf tíma pró-
gramm fyrir okkur og stúlkumar
ruku allar til og keyptu sér norskar
peysur. Var þess nú vandlega gætt
að engin peysan væri eins.
Á föstudegi fómm við svo til
Brandval og lékum þar einn leik.
Noregsfarar Vals í
sumar. Þær vöktu
athygli meðal
frænda vorra Norð
manna í þessum
klæðilega búningi.
Sömuleiðis fyrir
frjálsmannlega og
íþróttamannlega
framkomu og glað
værð.