Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1935, Blaðsíða 41

43
ERLENDUR GÍSLASON (E. G. Gillis) bróðir Jóhann-
esar nam eða keypti S. A. L Sec. 19-8-13, var það eitt
allra bezta landið, sem íslendingar eignuðust í bygðinni.
Erlendur bjó þar í nokkur ár en fluttist burtu fyiir alda-
mótin og var um hríð í Cypress River. Nokkuru seinna fór
hann vestur á Kyrrahafsströnd og hefir átt heima í New
Westminster í British Columbia. Erlendur var stór mað-
ur og hermannlegur á velli og góðum gáfum gæddur,
prýðisvel máli farinn og hafði aflað sér mikillar þekking-
ar, var vel skáldmæltur og hefir lagt all-mikla rækt við
þá gáfu sína, hefir hann þýtt merkileg skáldveik úr
ensku máli, þýzku og skandinaísku málunum. Tók
hann góðan þátt í félagslífi Islendinga í bygðinni, sem
um hans daga var í miklum blóma. Hann mun ekki
hafa verið hneigður fyrir landbúnaðarstörf, en hugur
hans stefnt að öðru, hafði hann lært blikksmíði og
stundaði hann það víst eftir að hann fluttist burt. Kona
hans hét Kristjana, systir Dr. Valtýs Guðmundssonar og
þeirra systkina. Var móðir hennar Valdís Guðmunds-
dóttir, hin merkasta kona, dáin fyrr.ir nokkrum árum.
Börn þeirra Erlendar og Kristjönu eru sögð^að Jvera hin
mannvænlegustu.
SVEINN SVEINSSON, fæddur á Daðastöðum í Núpa-
sveit í N. Þingeyjars. 12. maiz 1856. Var hann af hinni
svo kölluðu Vikingavatnsætt og því í ætt við Kristján
Jónsson, skáld. Móðir hans hét Guðbjörg Magnúsdóttir,
dó hún á Baldur, Man. fyrir nokkrum árum síðan í hárri
elli. Sveinn hafði ekki mikið tækifæri í æsku. hann ólst
upp í Núpasveitinni og í Kelduhverfinu. Vestur um
haf mun hann hafa farið laust fyrir 1880 og vann algenga
vinnu víða um þetta land. Var hann mikið við járn-
brautarvinnu og lenti í ýmsum æfintýrum. Árið 1885
þann 19. maí giftist hann Kris'ínu Jóhannesdóttir, ættuð
úr Dalasýslu. Fluttust þau til Grunnavatnsbygðar í Man-
itoba stuttu seinna og voru þar til 1 894 að þau komu í
Hólabygðina. Sveinn nam S. A. L Sec. 36-7-14, sunnan
við hólana um 6 mílur norðaustur frá Glenboro, var það
gott engjaland og stundaði einvörðungu griparækt þar
til 1912 að hann keypti lönd í Assiniboine árdalnum og