Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1935, Blaðsíða 86

Ingibjörg Bjarnadóttir (Sveinsson)
Hún er ekki löng, enn sem komið er, æfisagan
stúlkunnar sem hér um ræðir, en hún er fögur,
þróttmikil og hrein. Æska hennar eins og margra
annara æskumeyja — ef til vill, allra æskumeyja,
var he’nni vor von-
anna, þroskans og
fegurðarinnar. Það
er indælt á morgni
æfinnar, að láta sig
dreyma um það sem
hin unga sál þráir en
þó ennþá yndislegra
að sjá draumana
rætast og verða að
veruleika — sérstak-
lega ef þeir eru' þá í
samræmi við það
cem gagnlegt er og
hagkvæmt er eldra
fólkinu hætt við að
segja — sem eðlilegt
er, því þá er bezt
farið, þegar örlyndi
æskunnar og gagn-
leg hagkvæmi þrosk-
ans haldast í hendu-r
eins og á sér stað í sambandi við yngismær þá
eem hér um ræðir.
Skólamentun sína hefir Ingibjörg fengið í al-
þýðuskólum þa&sa lands, en að því námi loknu,
knúði sjálfstæðisþrá hennar hana til þess, að leita
sér atvinnu hjá óviðkomandi fólki þar sem hún
hefir notið virðingar og trausts ávalt síðan.
En þó Ingibjörg hætti skólagöngu að loknu al-
þýðuskóla námi, þá samt hætti hún ekki við að
menta sig, heldur varði öllum sínum frístundum til
lesturs og undirbúnings undir lífsstöðu þá sem hún
Ingibiörg Bjarnadóttir