Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1935, Blaðsíða 89

91
með selnum sem kemur hér upp að söndunum að ári.
Sveinbjörn sagði að þetta hefði lagst á sig og hann farið
að hugsa um það alvarlega hvað þessi fyrirburður þýddi
en eigi komist að neinni niðurstöðu. Nokkuru síðar
heimsótti Sveinbjörn kunningi hans góður, Kristján frá
Barmi. Kristján segir honum meðal annars, að hann sé
ráðinn í að flytja af landi burt til Vesturheims og hann
skuli verða sér samferða. Segist Sveinbj. hafa svarað
því, meir þó í spaugi enn alvöru: “Ef þú færir mér
kaupanda að búi mínu, sem hefir peninga og geturborg-
að út í hönd, skal eg verða þér samferða. Svo skilja
þeir og Kristján fór sína leið. En eftir viku tíma kemur
Kristján með kaupanda að búinu eins og það leggur sig
og gekk saman með þeim. Sveinbjörn býr sig þegar
til ferðar með fólk sitt og farangur norður á Borðeyri til
að ná í vesturfaraskipið, en varð að bíða þar lengi sum-
ars, því skipið varð síðbúið vegna íss og annara orsaka.
Sveinbjörn var því óvanur, að sitja auðum höndum og
brá sér upp í sveit í kaupavinnu þar til skipið kom og
hann lagði frá landi vestur um haf. Þegar hingað kom
fór hann til Norður Dakota. Voru þá ekki lönd að fá,
sem honum líkaði nálægt þar sem íslendingar hefðu
tekið sér bólfestu en eftir að hafa skoðað sig um nam
hann land í Pembina-árdalnum, vestur af bænum Wall-
halla. Er dalur sá lítill og skógi vaxinn með bröttum
hlíðum beggja megin árinnar. Þar haslaði Sveinbjörn
sér völl, ruddi skóginn og hreinsaði landið og bygði sér
bústað og búið þar yfir fjörutíu ár.
A fyrsta ári sínu í Ameríku kom það mótlæti fyrir
Sveinbjörn, að kona hans, Sólveig, skildi við hann og fór
á burt með son þeirra til Canada. Segir Sveinbjörn að
það hafi orðið fyrir milligöngu annara. Við þann skiln-
að sótti að honum óyndi, honum leiddist að hýrast þarna
í kofa sínum einbúi. Tók hann þá ferð á hendur til
Winnipeg, þar átti hann kunningja, þá Einar Gíslason
bókbindara, sem nú á heima á Gimli og skáldið J. Magn-
ús Bjarnason, bað Sveinbjörn þá að útvega sér bústýru
og gekk það að óskum, þeir höfðu þrjá kvenmenn fyrir
hann um að velja, Þekti Sveinbjörn eina þeirra að ætt
og uppeldi, hét hún Matthildur Oddsdóttir frá Kóngs-
bakka í Helgafellssveit. Var hún ekkja eftir Guðjón