Heimilisvinurinn - 01.06.1904, Blaðsíða 24

24
vjer og öll kirkja Drottins þunga ábyrgð á að nota
„augnablikið" rjettilega.
í ágúst mánuði í fyrra átti jeg þannig að sjá
einn um 2 stöðvar, aðra í borginni og hina 30
mílur (enskar) upp í sveit. Á báðum stöðum komu
menn saman í hundraða og þúsunda tali til að
heyra orðið, kaupa bækur og njóta tilsagnar Eng-
inn hvítur maður var með mjer 5 fyrstu mánuðina,
en til allrar blessunar bauðst ungur Kínverji til að
aðstoða mig, og vildi hann enga borgun þiggja.
Á skömmum tíma fjekk jeg nokkra aðra „sjálf-
boðaliða" úr grenndinni með sömu kjörum. Þeir
komu — með ritninguna i hendinni — og báðu um
tilsögn, og buðust svo til að sjá um bókasöluna í
kring um sig og fara stuttar ferðir fyrir mig.------
Jeg hef til þessa haft 8—10 slíka aðstoðarmenn
hjer, sem jeg þekki sjálfur. Og Drottinn hefur bless-
að sæðið, sem nærri því hefur sáð sjer sjálft.
Parsons kristniboði kom mjer til hjálpar um
jólin. Guði sje iof fyrir þá hjálp, þegar mest lá á.
Jeg gat nú komizt til ýmsra þorpa, þar sem íbúarn-
ir höfðu með bækurnar í hendinni beðið mig að
koma og kenna sjer. Jeg rjeðst og í að boða 10
daga biblíuskóla á meðan stóð á kinversku nýjárs
hátíðinni.
Jeg ætla fyrst að segja frá ferðum mínum um
nágrennið. Jeg hef komið nokkrum sinnum til
12—13 staða æði langt í burtu, 30—150 mílur
(enskai), og hit.t þar smáhópa, sem biðu eptir mjer