Heimilisvinurinn - 01.06.1904, Blaðsíða 25

25
með biblíur í höndunum. Peir eru mjög þolinmóðir
og námfúsir, en hafa þó ekki verulegt gagn af lestr-
inum nema með góðri leiðbeiningu. Það er sjald-
gæft að nokkur þeirra skorist undan að krjúpa og
biðja. Hvílík breyting er það ekki frá því sem
áður var!
Á öllum þessum stöðum eru menn fúsir tii að
útvega föst „missiónshús" þegar í stað, ef jeg hefði
fallizt á það; en hendur mínar voru bundnar af
»verkamanna“ leysi; því væri ekki gott eptirlit með
húsunum, mátti búast við óspektum.
Ejett núna var jeg að fá brjef úr einu af þess-
um þorpum, þar sem jeg var nýlega í 5 daga; þeir
biðja um ieyfi til að „opna missiónshús" á sjálfs
sín ábyrgð og kostnað. Þeir segjast skuli ábyrgjast
að engar óspektir verði og bæta við: „Vjer lofum
að haida boðorðin og heiðra hinar 8 sæluboðanir.
Vjer skulum einnig biðja daglega heimahjá oss, og
ákalla Drottin að hann sendi oss leiðtoga."
Getur þetta ekki vakið alvöru hjá neinum
lesendanna? Værirjett að daufheyrast viðbænumþess
arabarna? Hverju eigum vjer að svara Matt. 28.19 á
deginum mikla?
Og fyrst jeg fór að tala um þessa 12—13 staði,
get jeg bætt því við, að jeg hef verið beðinn að
koma miklu víðar, en ekki getað það. Þeir hafa
boðist til að borga allan kostnaðinn. Mig tekur það
sárt að þurfa allt af að koma með sömu afsakanir
og sama afsvar, Úr stórum bæ hef jeg fengið 3