Heimilisvinurinn - 01.05.1906, Qupperneq 16

i6
HEIMILISVINURINN
hann var kominn á suðurodda Indlands; þá stökk
hann yfir sundið, og áður en varði var hann kominn
í höil konungsins á Ceylon. Hann brá sér í völsku líki
og gróf sér holu undir vegginn á herbergi því, er
Síta bjó í, og færði henni hringinn og kveðjuna frá
manni hennar.
Síta bað guðinn þá aftur á móti að færa Ram
hin ástarijúfustu kveðju ásamt föstu loforði um
það, að hún héldi órjúfanlega trygð víð hann. Þá
skreið Hanuman burtu aftur í völskulíkinu, og er
hann var hann var kominn út fyrir haliargarðinn
þá tók hann aftur á sig sína eiginlegu mynd og
ætlaði að halda heim. En einhverjir af eyjarskeggj-
um, sem tekið höfðu eftir atferli hans, tóku hann
höndum, svo sem hann væri njósnari og drógu
hann fyrir dómstói konungs. Þar var afar-óvin-
gjarnlega með hann farið; honum var ekki einu
sinni boðið til sætis; hringaði hann þá skottið á
sér, eins og þegar sjómaður hringar kaðal og sett-
ist á það.
Nú tók konungur að rannsaka málið, en guð-
inn var svo ófeilinn og skoplegur í svörum, að allii'
hlóu hátt og dátt, sem við voru staddir. Loks
sneri konungur máli sínu til ráðgjafa sinna og
spurði þá, hvort þeim gæti hugsast nokkur hæfi-
leg hegning handa syndara þessum. Sá af ráð-
gjöfunum, sem vitrastur var, lagði það til að bund-
inn væri tjörukyndill við rófu apans, og er búið