Heimilisvinurinn - 01.05.1906, Qupperneq 70

70
HEIMILISVINURINN
enn er ekki hægt að sjá nein merki þess, að það
sje holdsveikt; en þó hvílir kviðinn fyrir þessum
hræðilega sjúkdómi yfir móður og barni, eins og
snjóskriða, sem fellur þegar minst varir og molar
alt, sem fyrir verður.
Ég hefi nú jafnað syndinni og holdsveikinni
saman að því leyti, að báðar svíkjast að mannin-
í fyrstu, en afleiðingarnar verða hræðilegar; en svo
er aftur einn munur á þeim, sem er huggunarrík-
ur. Enginn læknisdómur þekkist enn við holds-
veikinni, en blóð Jesú Krists hreinsar oss af allri
synd.
Ég vil tilfæra annað dæmi um holdsveiki.
Stúlka ein fæddist inni í miðju Indlandi í hinu
fagra Bengalslandi, meðal mangó-runna og pálma-
trjáa. Hún var gleði móður sinnar, eins og öll
önnur börn. En hún naut líka mikillar ástar af
föður sínum, þó að hún væri stúlka. í grendinni
var stofnaður skóli handa stúikum og vakti það
mikla hreyfingu meðal fólksins. Samt sem áður
fullyrtu stöku menn, að stúlkubörn gætu líka lært
að lesa og skrifa og foreldrar litlu stúlkunnar hugs-
uðu með sér: „Ef dóttir nábúa vors getur gengið
í skólann, þá getur dóttir okkar það líka. Hún
var svo látin í skólann og reyndist þar, að hún
hafði framúrskarandi löngun og gáfur til náms, og
tók fjarska skjótum framförum. Hún ásetti sér að
verða kennari sjálf og hafa ofan af fyrir sér með
því. Æ, hvað vonir manna eru stundum svikular!