Fróði - 01.03.1913, Síða 43

FRÓÐI
253
Jurtafseða og arseník."
.) on Einahsson.
— :0: —
Ejtt a.f Jjví sái’fáa, sem .öllum .k.emur saman um er p>að, að
fæðan sje mannsins nipgin, og að án hen.nar í einhverjum eða
ákveðnum myncliun sje líkama mannsins eigi unt að geyma lífsins
nema örstutta stund að heita megi. Degar petta samkomulag er
ílnigað, virðist Jrað næsta undarlegt, hv(e yíirleitt yr iítið, gjört að
p>ví, að fræða ahneuning um sem flest.. a,f p>ví, er lytur að vali á
fæðutegundum og drykkja, blöndun fa ðutegunda og tilbúningi
þcárra (matreiðslu). í>að helir oj t verið !>ent á [>að, live óhag-
kvæmt Jiað væri með öllu, hve litla þekkingu yfirleitt læknar lieiðu
á fæðutegundunum í samsettum rjettum. Og að jafnvel sjerstakar
fæðutegundir, er læknar ráða til að hafna eða velja fyrir sjerstakt
heilbrigðis ástand eða í sjúknaðs-atvikum af fmsu tagi, sjeu eða
hati verið þeim að miklu leiti ókunnar fr.á áhrifafræðislegu eða
jafnvel efna-legu sjónarmiði. Með öðrum orðum að faðuefna-
fræðinni hufi ekki verið getinn nægur gaumur með rannsóknurn og
•tilrannu n á nióts við aðrav grcinar lieiHirigðihfræðinnar. Hyersu
mikið eða lítið sannleiksgildi sem slíkar ályktanir kunna að hafa
p>á er það eitt víst, að af og til eru skoðanirnar í þessum lieilnæmis-
tnáluni nokkuð sundurleitar; og kæmist jj.a,ð á sem nú er allvíða lireift
að matreiðsla (á ákveðnu stigi) yrði gjörð að skyldunámsgrein í
* k'ióði tnkur meö áuœgjn ’éftiifylgjundi 'gveiu eftir Jóu EiuarSsou,
Beitdale Sisk.. alveg eius, þó afl himu sje houúm ekki alveg sam-
þykkur sumatnðnr. MiUið er svo mikilxviiði, nð þ.ið þarf að ræð-
nsf, tnenu þu'i'fa uð liiigsu utn þnð og frœðnst itin það og vera dúlít-
ið fióðaii eii kúlfarnir þegur þeir kouia iit. iir ijósiuit einhvern vor-
dagiun. Jón ú 'þölvjj. sliilið fj'fir þ.ið, línnu er fróður maður og
lus weira en tnargur acuar, og skrifar luglega.