Muninn - 01.04.1966, Blaðsíða 31

Lausavísnaþáttur
Enn hefnr lausavísnaþátt.
Gunnar ritstjóri lét Pétur Pétursson boða
nokkra vísnagerðarmenn til kaffidrykkju á
K.E.A. í byrjun apríls. Er þangað var kom-
ið, sagði Gunnar þeim að yrkja nokkrar vís-
ur og fara svo. Þetta var reynt, en tókst mis-
jafnlega. Skal hér greint frá árangri.
Ragnar Ragnarsson hóf leikinn með einni
hefðbundinni vísnaþáttarvísu, blandaðri al-
mennri speki.
Núna get ég ekkert ort,
andinn sefur heima.
Sumir yrkja upp á sport,
aðrir til að gleyma.
Gekk nú hvorki né rak um langa liríð.
Loks stundi Hjalti Pálsson upp einni hefð-
bundinni:
Mönnum er í geði gramt.
Gengur lítt að yrkja.
Með einni vísu ætla ég samt
ágætt blað að styrkja.
Þótti ritstjóranum að vonum harla vænt
um síðustu liendinguna, en kurr lór urn
salinn. — Nú kom í ljós, að vindla skorti á
borðin. Einnig þótti sumum rjóminn skor-
inn við nögl. Þá kvað Hjálmar, er minntist
genginna sómari ts tj óra.
Skerðist nú óðum skáldanna sómi,
því skáldanna vegur er hálh
Fyrr var hér vindlareykur og rjómi,
Rögnvaldur, Friðrik og Páll.
Fleiri tóku í sama streng og kváðu ýms-
an munað skorta. Haraldi Blöndal var þó
sérstakur skortur öðrum hugstæðari og
sendi Jóni Hilmari svolátandi fyrripart:
Mjög nú skortir meyjaryl,
því mér er kalt.
Þá kom bóndinn upp í Jóni og hann botn-
aði snarla:
Hermannlega hennar til
þú ldeypa skalt.
jósep Blöndal liafði gefið gaum að fyrri-
parti Haralds og orti til hans:
Þráir konur, kelerí,
kveður um það stöku.
En rjómi virðist enginn í
andans pönnuköku.
Tóku nú fleiri að kvarta undan meyleysi.
Hiiskuldur sá, að í óefni var komið, ef
skortur á kvenpeningi skyldi standa rnönn-
um fyrir andlegum þrifunt og kvað:
Hérna nokkrir hagyrðingar
halda fund.
En það er verst, ef Þingeyingar
þurfa sprund.
Hjálmar halði nú setið hljóður um stund.
Höskuldi þótti hagyrðingur skóla ekki mega
skíta í nytina sína og sendi honum því fyrri-
part:
Hjálmar, láttu rigna bragaregni,
rímorð snjöll úr hugarfylgsnum tættu.
Hjálmar óskaði þá helzt uppstyttu í braga-
regni Höskuldar og botnaði:
Heyiðu bróðir, guminn íðilgegni,
gerðu það fyrir vini þíria, hættu.
Nti tilkynnti Pétur Pétursson, að mönn-
um væri gefinn kostur á að kaupa af lionum
MUNINN 139