Muninn - 01.04.1966, Síða 32

vindla fyrir eina vísu, helzt fallega. Þá orti
Jósep Blöndal:
Pétur þykir prýðissál,
pennalipur stundum.
sjaldan hefur sézt við skál,
segir fátt um ástamál.
11]t er að vera útundan hjá hrundum.
Völundur Jónsson hafði setið gneypur
og íbyggilegur um stund. Hjálmar ljóðaði
nú á hann.
Ljúk upp þínu ljóðapússi,
láttu hljóma kvæði dýr.
Völundur dró þá upp úr pússinu þennan
botn:
Kemur títt úr kvennastússi
kappinn Hjálmar eins og nýr.
Áður en pússið næði að síga að stöfum á
ný, liafði Völundur tosað úr því þennan
fyrripart, er hann sendi Hjálmari:
Ficator með fésið glatt
fljóða nýtur hylli.
Hjálmar anzaði að bragði:
Hitt er annars ekki satt
að hann neinu spilli.
Til skýringar má geta þess, að Ficator er
stytting á Versificator scholae, en svo nefn-
ist Hjálmar í erlendum bókmenntaritum.
Enda þótt ritstjórinn okkar sé vanur að
bera sig virðulegar á Pegasusi en hagyrðing-
um er tamt, gat hann ekki stillt sig unr að
lauma til Höskuldar einum fyrriparti um
hinn ástsæla formann Hugins, en sem kunn-
ugt er hafa lengi verið miklir dáleikar með
ritstjóranum og formanninum. Fyrripartur
ritstjóra var því að vonurn þrunginn sökn-
uði og minnimáttarkennd:
llla er fjarri oss formaður vor.
Fátt er því unnt að gera eða segja.
Höskuldur sá engin ráð nema fjörráð og
botnaði því:
Við erunr að falla úr andlegum hor.
Við ættunr að fara inn á barinn og deyja.
Gunnar Frímannsson (sem er alþekktur
að drykkjuskap, ekki síður en bróðir hans),
kvað þessa vísu:
Bráðum opna barinn má
og betur tíma haga.
Einhver sopa þiggur þá,
en það er önnur saga.
Höskuldi þótti Gunnar nú lrætta sér út
á lielzti hálan ís og kvað af því tilefni:
Grínið vekur geig ég trúi,
gætum málbeins,
svo enginn þessu öllu snúi
upp á Kolbeins.
Jósep Blöndal vildi hvetja nafna sinn
Kristjánsson til dáða:
Ungi vinur, offra mér
andans dropa úr penna þínum.
Sá stutti var þá frenrur illskeyttur, svo
senr Þingeyingum er títt, og svaraði unr
hæl:
Skammavísu skal ég þér
skenkja úr ljóðafonti mínunr.
Hann lét heldur ekki sitja við orðin tóm
og sendi hinum verðandi ritstjóra þessa
vísu:
í sæti skáldsins sezt þú, grey.
Sýnist liuga nrínum,
að Gunnars ljónri lýsi ei
leiðurunum þínum.
Hjálmar vildi örva samkonruna og beindi
þessari vísu til Gunnars Stefánssonar:
140 MUNINN