Dýravinurinn - 01.01.1893, Side 52

Dýravinurinn - 01.01.1893, Side 52
48 fað er sárt aðsjáþegar haldið er í ána jarmandi, meðan hún er að lykta af dilknum sínum, sem verið er að skera; þetta hafa víst sjeð margir fleiri en jeg, en jeg er sannfærður um að þetta og þvílíkt lagast, þegar meiri velvild eykst til dýranna og sú skoðun verður almenn, að skepnurnar hafi rjett og jafnframt bæði hugsun og næmar tilfinníngar. Einkum þarf að fara varlega og láta sem minnst bera á undirbúníngi til lífláts forustusauða, hesta og hunda; þessar skepnur eru manninum svo hand- geingnar, að þær skilja ýmislegt af því, sem við þær er talað, þær sýna opt og einatt að svo er. Til hægðarauka fyrir menn ætla jeg að sjá um, að helgrímurnar verði næsta sumar til kaups á flestum verzlunarstöðum landsins fyrir 2 krónur. jpegar vantar er jeg fús að útvega fleiri. Einnig skal jeg útvega helgrímu Roms, ef einhverjir vilja reyna hana; hún kostar hjer 12 kr. T. G. Smávegis. ússneskur barón kom næstliðinn vetur til Kaupmannahafnar með ljón, sem hann ætlaði að sýna. Nokkrum dögum seinna lagðist hann veikur en ljóninu var komið til geymslu í sterku járnbúri í dýragarði, sem er utarlega í bænum. Eptir mánaðartíma var baróninn orðinn svo hress að hann gat farið út og vitjað um ljónið. Margir sem viðstaddir voru, undruðust að sjá, hve ljónið varð fegið, þegar það þekti baróninn í mannþraunginni, það hoppaði upp fyrir finnan járngrindurnar, og reyndi að brjóta þær til að komast til hans. Baróninn gekk þá inn í búrið til ljónsins, var þá auðsjeð, hve innilega vænt því þótti uin að sjá hann aptur eptir svo lángan tíma, það stökk upp um hann, neri sjer upp við hann með vinalátum og sleikti höndur lians. Baróninn bauð þá áhorfendum að korna inn í búrið og sagðist ábyrgj- ast, að ljónið skyldi ekkert mein vinna þeim, en einginn þorði nema formaðurinn fyrir dýragarðinum. f»egar hann kom inn í búrið, fór Ijónið að fitja upp á trýnið, og drynja, en undir eins og baróninn skipaði því að þegja og sleikja hendur for- mannsins, þá hlýddi það. J>etta sýnir að ljónið, sem er með grimmari dýrum, getur haft tryggð og velvild til þess manns, sem er góður við það; hversu miklu hægra væri að vekja sllka tilfinningu hjá dýrum, sem hafa miklu þýðara og blíðara eðlisfar, ef þau hefðu gott atlæti og vinsamlega meðferð?

x

Dýravinurinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Dýravinurinn
https://timarit.is/publication/430

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.