Heimilisblaðið - 01.10.1939, Blaðsíða 33
HEIMILISBLAÐIÐ
197
t Ári Hólfdanarson.
Hi,nn 26. apríl síðastl. andaðist að heijn-
ili sínu, Fagurhólsmýri í öræfum, bænda-
öldungurinn Ari Hálfdánarson.
Heimilisbl. flytur nú mynd af þessum
mæta manni; og nokkur minningarorð; en
hann var útsölumaður blaðsins frá því blað-
ið hóf göngu sína í ársbyrjun 1912 og til
dauðadags.
I 59. tbl Tímans s. 1. ár, er Ara minnst
í mjög ýtarlegri grein, og eru hér tekin úr
henni nokkur helztu æfiatriði hans:
Ari var fæddur í Odda. á Mýrum 19.
sept. 1851. Þar bjuggu foreldrar hans. Sú
jörð var þá talin ein með betri, jörðum í
Mýrahreppi, en hefir síðan eyðst af jok-
ulhlaupum og er nú í eyði.
Flest bernskuár sín var Ari í Mýra-
hreppi, en fór þó sex ára gamall austur
að Byggðarholti í Lóni með konu, er fóstr-
aði hann að nokkru. leyti, og var þar um
stund. Og öll æskuár sín vann hann að bú-
störfum hjá foreldrum sínum. En vorið
1880 flutti hann búferlum að Kvískerjum,
í Öræfum til Sigurðar hreppstjóra Ingi-
mundarsonar, þáverandi bónda þar. Ári
síðar gekk Ari að eiga Guðrúnu dóttur
Sigurðar.
Ari var á Kvískerjum þangað til haust-
ið 1882. Veturinn 1882—83 dvöldu þau hjón
á Hnappavöllum, en vorið 1883 fluttu þao
að Fagurhólsmýri og reistu bú þar, og þar
átti Ari heima alla æfi upp frá því. Sam-
búð þeirra hjóna var löng og farsæl. Guo-
rún andaðist síðla vetrar 1924. Þeim hjón-
um varð átta barna auðið, en eitt þeirra
andaðist í bernsku. Þau, sem á lífi eru,
eru þessi; Sigurður, oddviti á Fagurhóls-
mýri, giftur Halldóru. frændkonu sinni frá
Flatey; Helgi, raffræðingur á Fagurhóls-
mýri; Hálfdán bóndi á Bakka á Mýrum,
giftur Guðnýju Einarsdóttur hreppstjóra
á Brunnhól; Þrúður húsfreyja á Kvískerj-
um, gift Bimi, Pálssyni; Guðrún Ijósmóðir,
gift Guðjóni Eyjólfssyni Djúpavogi; lng-
unn á Fagurhólsmýri og Guðný húsfreyja
á Fagurhólsmýri, gift Jóni Jónssyni.
Ari var heilsuhraustur nálega alla æfi.
Þótt hann yrði að vísu fyrir nokkrum áföll-
um á elliárum, jafnaði hann sig furðu vel
eftir það. Auðvitað var ellin farin að beygja
hann hin síðari ár, en hann hafði, fótavist
fram yfir miðjan siðastliðinn vetur og hélt
fullu ráði og rænu til hins síðasta.
Ari hafði hlotið í vöggugjöf mþkla hæfi-
leika bæði líkamlega og andlega og hann
notaði þá vel. Hann var vel verki farinn
og ötull verkmaður. Hann hafði og góða
hæfileika til bóklegs náms, en hann ólst
ekki, upp á neinni skólaöld. Á uppvaxtar-
árum hans var latínuskólinn nær eini skól-
inn í landinu, engin almenn fræðsla barna
og unglinga, nema undirbúningur i kristn-
um fræðum undir ferminguna, blöð fá og
fátækleg, bókakostur allur lítill cg fáskrúð-
ugur, pappír og ritföng ekki til nema á
sumum heimijum og alls staðar mjög tak-
markað. Af þessum ástæðum voru eðlilega
margir af jafnöldrum Ara í alþýðustétt
lítt eða ekki skrifandi. En hann náði því
að skrifa skýra og formfasta rithönd cg
lærði öll frumatriði reiknings, þau er mest
þarf á að halda í daglegu lífi, Fyrir sér-