Heimilisblaðið - 01.09.1945, Page 7
^EIMILISBLAÐIÐ
167
Súsanna í baðinu.
sk
hauf- í’annig er þetta í hinni frægu mynd
Ö|i1S ”^rnðkaupinu í Kana“, og þó e. t. v.
6e 1. lemur í „hinni síðustu kvöldmáltíð“,
pv í31111 niálaði síðar fyrir San Rocco.
di «;tlr samkeppnina frægu 1560 í Scuolo
Ve 311 Rocco málaði Tintoretto mikið á
fr 11111 l'eirrar bræðraregl u. Þar eru liinar
i8 Passíu-myndir hans, Gamla-testament-
á 1 lr °g ævisaga Krists í myndum, sem
ýnis ll8-U arum hafa haft geysileg álirif á
oR ri Ulltlniamálara og menn eins og Carracci
^'ka 8efðu eftirlíkingar af. Yerkið stóð
fv^ 1 lr 1 17 ár og var ekki endanlega lokið
en 1587.
^eirilt01ett° ®at ekki dulizt heiminum, og
Pe 1 '1<iu verða aðnjótandi listar lians en
anaj/JaUUar' kiik)0ð streymdu til lians hvað-
fergag. heimboð þjóðhöfðingja. Stundum
í j\jjj 1S1 ilann árum saman. Hann dvaldi
8tög..aU°l R°iogna, Brescía, Vín og á fleiri
HjáJyUl Jkuci°if II. keisari fékk hann til að
likle Ul'U(ilr lyrir sig og meðal þeirra má
geyf1 . a »listagyðjurnar“, sem nú er
Spáj. f hstasafninu í Dresden. Filippus II.
ar 01mngur fól honum að mála myndir
úr sögu Gamla testamentisins og eru þær nú
á Prado-safninu í Madrid. Meira að segja
vann Tintoretto í þjónustu Englandskonungs,
og er myndin „Fótaþvotturinn“, sem geymd
er á National Gallery meðal þeirra listaverka,
sem hann gerði fyrir konunginn. Á því safni
er einnig önnur mynd eftir Tintoretto^ þ. e.
mynd af hinum heilaga Georg, en hún er
síðar keypt þangað, en uppliaflega máluð
fyrir senatorinn Pietro Cornaro.
Tintoretto var fyrst og fremst málari at-
burða. Myndir lians voru dramatískar, þ. e.
a. s. í þeim gerðist eitthvað, og oftast var
fjöldi persóna, kvemia og karla, viðriðinn
það, sem átti sér stað á léreftinu. Honum
var meira að segja stundum gjarnt á að
„lilaða“ myndir sínar af fólki. Þó eru til
eftir hann nokkrar „portræt“-myndir, enda
var það ein af kröfum tímans, að höfðingj-
ar og stórmenni sýndu veldi sitt og dýrð á
léreftum meistaranna, og var það einn lið-
urinn í stjórnmálum þeirra tíma að fá lista-
mennina til að' sýna fólkinu þá, sem for-
ustumenn vildu vera á einhverju sviði, í
skrautútgáfu til að kynna persónuleik þeirra
V